Nadeslal
Krzysztof Pesses
Dorwałem „Tłomackie 13” Zusmana Segałowicza i jestem po połowie. To raczej barwna opowieść o przedwojennym warszawskim Związku Literatów i Dziennikarzy, zniszczonym razem z całą żydowską Warszawą. Korowód literatów, aktorów i malarzy wskrzeszonych na kartach wspomnień Segałowicza, występujących na wieczorach literackich, debatujących nad ekspresją przekazu i przesypiających noce na złączonych krzesłach, wysyłanych na prowincjonalny na występ teatralny, piszących w jidysz dla Żydów z Nalewek z którymi się jednoczą i których karty tej książki już nie wskrzeszą. Książka jest kolażem, impresją (nie jest dziełem naukowym).
Gdyby kogoś ciekawiło, tu jest recenzja: