To kolejny głos przeciw temu, żeby honorować Polaków ratujących Żydów podczas okupacji pomnikiem tuż obok Muzeum Historii Żydów Polskich oraz pomnika Bohaterów Getta.List otwarty podpisali Simcha Rotem Ratajzer (ps. Kazik) oraz Pnina Grynszpan Frymer, oboje walczyli w getcie.

Rzeczpospolita Polska, nasza pierwsza Ojczyzna, odznaczyła nas orderami za to, że nieustępliwie walczyliśmy z hitlerowskim okupantem. W walce często byliśmy osamotnieni, ale ocaleliśmy z Zagłady. Zachowaliśmy życie również dzięki pomocy i wsparciu polskich Sprawiedliwych. Chwała im za to i nasza dozgonna wdzięczność! Popieramy ideę uhonorowania ich pomnikiem, zwłaszcza że zapewne nie wszyscy znani są z imienia – wszak musieli się, jak my, ukrywać przed sąsiadami

– czytamy w liście.

Nie możemy jednak zrozumieć, dlaczego ten pomnik miałby stanąć w miejscu, gdzie setki tysięcy ludzi zginęły samotnie, nie doczekawszy pomocy, w sąsiedztwie pomnika, który jest ich symbolicznym nagrobkiem, miejscem pamięci”. (…) „Prosimy o zachowanie dla nich tego skrawka byłego getta, o uszanowanie uczuć tych, którzy czują się strażnikami pamięci. Uczyńmy z niego chronioną strefę pamięci, podobną strefom ochronnym w Auschwitz i Birkenau. Warszawa jest wielka. Na pamięć należną Sprawiedliwym na pewno można znaleźć w Warszawie wiele godnych miejsc. Bardzo o to prosimy.”

Ale pomysł jest taki, żeby pomnik stanął w sercu dawnej żydowskiej dzielnicy Warszawy zamienionej przez Niemców w getto, na tyłach muzeum Polin. Ma go sfinansować fundacja Pamięć i Przyszłość założona przez Zygmunta Rolata. To pochodzący z Częstochowy amerykański przedsiębiorca i filantrop. Fundacja zorganizowała międzynarodowy konkurs na projekt upamiętnienia Polaków ratujących Żydów w czasie okupacji. Został ogłoszony jesienią. Pomysł już wcześniej zdążył wywołać spory. Sprzeciwił mu się zespół Centrum Badań nad Zagładą Żydów PAN. Kierująca nim prof. Barbara Engelking w artykule zamieszczonym w „Wyborczej” napisała, że pomnik poświęcony Polakom „nie powinien stanąć w tym miejscu, które opowiada o żydowskim cierpieniu, a nie o Polakach. Ten malutki fragment Warszawy należy do Żydów i nie wolno go zawłaszczać”.