Tekst ze strony na FB
ktora prowadzi Sabina Baral
W przeciwieństwie do nazistowskich obozów koncentracyjnych, w których więźniow uzywano do przymusowej pracy, Totenlagers takie jak Treblinka, Bełżec i Sobibor miał tylko jedną funkcję: zabijania, zaglady. W Treblince nie bylo selekcji; jedyna opcja byl gaz.
Aby odlozyc do ostatniej mozliwej chwili swiadomosc ofiar gdzie przyjechali i jaki los ich za chwile spotka, Treblinka II przygotowana byla dla przyjezdnych jak dekoracja sceniczna przypominajaca oboz przejściowy do deportacji dalej na wschód. Na scianach wisialy plakaty z rozkładami jazdy pociągów, wysoko na slupie niby zegar kolejowy z namalowanymi wskazowkami, falszywa kasa biletowa, i wielki znak miejscowosci: „Ober Majdan”, słowo kodowe powszechnie zastepujace Treblinke, uzywane dla zmylenia „pasażerow”.
Zginelo tam pomiędzy 870.000 a 950.000 osób, większość przez zagazowanie, co Treblinka; tylko w Auschwitz zamordowano wiecej.
2 sierpnia 1943 roku, pod inspiracja powstania w getcie warszawskim kilka miesięcy przedtem, i decydujac sie umrzeć w walce raczej niż w komorze gazowej, 800 więźniów uzbrojonych w 20 karabinow, kilka pistoletow, i 40 granatow recznych, rzucilo sie do walki.
Ich przywódcami i orgaznizatorami bylo dwoch polsko-żydowskich lekarzy: Julian Chorazycki i Berek Lacher, czesko-żydowski oficer armii Zelomir Bloch, „starszy” obozowy Marceli Galewski, stolarz Jankiel Wiernik, i Rudolph Masaryk, podobno krewny czeskeigo prezydenta Czech Tomasa Masaryka. Masaryk nie był Żydem; dobrowolnie towarzyszyl do Treblinki ze swojej żydowskiej żonie ktora zagazowano zaraz po przyjezdzie.
Caly tekst
Przyslala Sabina Baral
Kategorie: Uncategorized
