Tymi słowy opiewa Polskę starodawna modlitwa błagalna, jedna z żydowskich „Selichot”. Niedawny zaś jubilat, a jeden z czołowych pisarzy hebrajskich doby obecnej, Sz. J. Agnon, przytacza w swoich legendach pt. „Polska” piękne, starożytne podanie.

Powiada on tak:

„Jest to legenda przekazana nam od przodków, którzy przed wiekami przybyli do Polski. Gdy widział zbór Izraela, że oto mnożą się prześladowania, a męki nie ustają i niewola ciąży coraz bardziej, zaś źli królowie dręczą naród coraz mocniej, okrutniej… Stanęli tedy Żydzi na drogach i pytali, dokąd się udadzą, aby pokój znaleźli dla duszy zmęczonej? I padła odpowiedź z nieba: Idźcie do Polski. Przybyli tedy do kraju polskiego i dali królowi górę złota. Przyjął więc król ich z honorami wielkimi. I zlitował się nad nimi Bóg a spodobali się królowi i sługom jego. Pozwolił im więc mieszkać we wszystkich krainach państwa swego, aby kupcami byli na ziemi całej i czcili Boga ich wedle woli swej. I bronił ich król przed wrogiem wszelkim. Tedy mieszkał Izrael w Polsce dni wiele. Zajmowali się Żydzi kupiectwem i rzemiosłem wszelakim. I zesłał Bóg wraz z nimi  błogosławieństwo na kraj, a imię ich sławne było śród ludów. I handel wiedli w krajach okolicznych i odlewali monety. Wszakże to są monety z napisem: „Mieszko, król Polski…”. A gdy byli w kraju, znaleźli oto las drzew wszelkich, a na każdym drzewie wyryty był jeden traktat Talmudu. Rzekli więc: oto przybyliśmy do kraju, w którym ongi mieszkali przodkowie nasi. I czemu nazywa się „Polin”? Rzekł oto zbór Izraela przed Panem: jeśli jeszcze nie nadeszła godzina wyzwolenia mego, tedy „Polin” (פה לין) „tu przenocuję” noc niewoli narodu mego, aż wrócisz nas do Erec Israel (Ziemi Izraela)…”.

Wiele, wiele lat minęło od tego czasu. Polska gościnnie przyjęła nieszczęsnych tułaczy w swoje progi, ci zaś dali jej z siebie to, co mieli  najlepszego: umysł i serce i ducha. Odtąd losy nasze spoiły się węzłem nierozerwalnym z drugą ojczyzną —  Polską. Chwałą zajaśniały miasta polskie, koronne i litewskie: prastary Kraków, kryjący prochy królów polskich i naszego Remu, Rabbi Mosze Isserlessa, Wilno, gdzie spoczywają kości Gaona Rabbi Eliahu, Poznań, w którym spoczywa Rabbi Akiba Eiger, Lublin, w którym żył wielki Maharam i Warszawa, której rabinem naczelnym był wielki patriota polski Dow Ber Majzels.

Calosc KLIKNIJ TUTAJ