Zebral i przyslal Eugene Halpern
Żydzi, osiadłszy w Polsce od tylu stuleci, wykonawszy w tym kraju tyle pracy rozmaitej, przecierpiawszy tyle cierpień, mając tu swe groby i kolebki od szeregu pokoleń, są w nim tak dobrze u siebie, jak i Polacy, i że mają prawo żądać od Polaków tych samych względów na swoje potrzeby i interesy, jakich Polacy mają prawo żądać od nich. Z punktu widzenia konserwatywnego lub szowinistycznego – czy żydowskiego, czy polskiego – interesy te będą oczywiście wrogie i sprzeczne; ale z punktu widzenia postępowego, a tym bardziej socjalno-rewolucyjnego, mogą być tylko najzupełniej zgodne.
Autor: Kazimierz Kelles-Krauz, W kwestii narodowości żydowskiej, „Krytyka” nr 1–2, 1904.
*****
Kim są Żydzi? Oto najlepsza moim zdaniem odpowiedz:
Żydzi nie są u siebie w żadnym kraju, lecz w Księdze, w Torze, którą nosili ze sobą jak „przenośną ojczyznę”.
Autor: Heinrich Heine,
*****
(…) oto weźmy inny naród, daleko od niemieckiego starszy, bo Żydów. Ci także stają się Niemcami, Francuzami, Polakami, Anglikami itd.,itd. Oddają czasami wielkie usługi sym przybranym narodom, stają się chlubą ich literatury, muzyki, nauki. Ale nigdy nie zatracają uczuć do swego pranarodu. „Krew z waszej starej krwi, kośc z waszej kruchej kości” – napisze przepięknie poeta.
Autor: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 51
Nasze pretensje do tego, że jesteśmy najstarszym narodem na świecie, jesteśmy ważni w cywilizacji i kulturze, opierają się na tym, że stworzyliśmy księgę nad księgami, Biblię.
Autor: Daniel Polisar, prezes instytutu Merkaz Shalem
Źródło: „National Geographic Polska”, grudzień 2010
*****
Czy to było i jest błogosławieństwem czy przekleństwem dla Polski?
Kraj nasz jest głównym siedliskiem najstarszego i najbardziej tajemniczego ze wszystkich narodów, narodu izraelskiego. Na ziemiach polskich przeznaczenie związało ściśle dwie narodowości, na pozór tak sobie obce.
Autor: Adam Mickiewicz
*****
A może jednak mówi prawdę?… wiem,ze wielu w Polsce go nie lubi…
Czy większość ludzi lubi słuchać prawdę?… Co o tym sadzicie?
Kiedy wielokrotnie zastanawiałem się, skąd takie dramatyczne napięcie w relacjach polsko-żydowskich, to spostrzegam, że z taką pasją publicyści żydowscy nie mówią dziś o żadnym innym narodzie, tylko o Polakach. Ani o Niemcach, ani o Rosjanach, ani o Ukraińcach. Dlaczego? Skąd się to bierze? Sądzę, że to mechanizm odrzuconej miłości. Jeżeli prześledzimy świadectwa Żydów mieszkających w Polsce – listy, wspomnienia, dokumenty – to widać w nich miłość do polskiego etosu, do polskiej kultury, do polskiego systemu wartości. I ta miłość została odrzucona. Jeżeli wolno mi, zaryzykuję tezę: napięcie, dramat, cierpienie po żydowskiej stronie to jest właśnie rezultat mechanizmu odrzuconej miłości. Nikt nie nienawidzi mężczyzny tak, jak porzucona żona czy odtrącona kochanka. Wydaje mi się, że dlatego właśnie po polskiej stronie jest to temat tabu.
Autor: Adam Michnik, tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 na konferencji „Pamięć polska – pamięć żydowska”, „Tygodnik Powszechny” nr 29, 16 lipca 1995, cyt. za: dialog.org
Kategorie: Uncategorized
