Wacław Krzeptowski

Polacy chwalą się, że w czasie II wojny światowej w żaden sposób nie kolaborowali z nazistami. Mało kto jednak pamięta o niechlubnej współpracy górali z okupantem – i co z niej wynikało. Przedstawiamy nieznaną historię „państwa” góralskiego.
Dzieje Podhala pełne są wydarzeń bohaterskich, począwszy od działalności kurierów, po walki całych oddziałów partyzanckich. Jednak mimo tych jasnych i jakże chwalebnych epizodów, pojawiły się również bardzo mroczne wydarzenia, które rzucają cień na historię polskich górali.

Wojska III Rzeszy zajęły Podhale już na początku działań wojennych – 2 września 1939 roku cały teren Tatr był pod panowaniem Niemców. Początkowo istniał pomysł, aby te tereny, podobnie jak Orawę i Spisz, przekazać Słowacji rządzonej przez księdza Tiso, jednak ostatecznie pozostały one pod kontrolą Niemców i współpracujących z nimi członków Goralenvolku.

Górale – obok Kaszubów i Ślązaków – mieli zostać wydzieleni z narodu polskiego; tym samym udowodniono by istnienie wschodnich aryjczyków – narodu o korzeniach germańskich, którego kształtowanie się miało początek w średniowieczu, w okresie wędrówek ludów po XII- i XIII-wiecznych wojnach.

O germańskim rodowodzie miała świadczyć odmienność kulturowa, językowa, a także nazwy miejscowości o niemieckim brzmieniu – Frydman, czy Grywałd. Mieszkańcy Tatr mieli od Polaków różnić się typem rasowym, który niemieccy naukowcy nazwali dynarskim. W tę retorykę znakomicie wpisał się jeden z przywódców góralskich i chłopskich okresu międzywojennego – Wacław Krzeptowski.

Calosc KLIKNJ TUTAJ