19 października 2016 r. minister infrastruktury Juval Steinitz potępił uchwałę UNESCO, która zaprzecza więziom narodu żydowskiego ze Wzgórzem Świątynnym i Zachodnim Murem w Jerozolimie. „Jest to kolejna antyżydowska i antysemicka uchwała wydana przez ONZ. UNESCO jest jedną z organizacji, które specjalizują się w takich uchwałach. Nadal będziemy budować i rozwijać kraj naszych przodków i nasze święte miasto Jerozolimę, tak jak niektórzy ludzie będą próbować zaprzeczyć historii, usiłując wypaczyć historyczną prawdę. Pomimo decyzji UNESCO, Żydzi i chrześcijanie nadal utrzymują swoje więzi z Jerozolimą. I to pomimo, że kulturalna organizacja UNESCO nie uznaje ich. To wstyd i hańba. Decyzja ta nie jest warta nawet papieru, na którym ją napisano. Nadal będziemy rozbudowywać ten kraj.”

19 października 2016 r. komisja wojskowa gen. Jossi Bachara opublikowała niektóre ze swoich wniosków dotyczących przygotowania Sił Obronnych Izraela przed operacją Obronny Brzeg w Strefie Gazy w 2014 r. Komisja ustaliła, że armia nie była przygotowana do odparcia ataków terrorystycznych z wykorzystaniem podziemnych tuneli. W rzeczywistości, w ciągu kilku tygodni przed wybuchem wojny podjęto szereg improwizowanych działań, które zapobiegły większym stratom podczas tych ataków. Ponadto stwierdzono, że miesiąc czasu zajęło podjęcie skutecznych działań, aby uderzyć i zniszczyć tunele. Wśród wniosków komisji znajdują się informacje, że dowództwo wiedziało o istnieniu tuneli terrorystycznych, jednak nie posiadano informacji o ich ilości, lokalizacji i metodach neutralizacji. Ponadto, proces niszczenia tuneli nie przebiegł zgodnie z wytycznymi działań operacyjnych. W rzeczywistości dowódcy batalionów i kompanii nie znali takich wytycznych, nie mogli więc działać na ich podstawie. Plany operacyjne dotyczące niszczenia tuneli były znane jedynie jednostkom sił specjalnych, które już przed wybuchem wojny regularnie patrolowały granicę, przygotowując się do działań przeciwko tunelom. Komisja stwierdziła także, że Hamasowi udało się skutecznie prowadzić swoje działania operacyjne, i to pomimo zmasowanych bombardowań i precyzyjnego ostrzału artyleryjskiego Strefy Gazy.

19 października 2016 r. palestyńska terrorystka zaatakowała po południem nożem izraelskich żołnierzy przy żydowskim osiedlu Tapuach w Samarii. Żołnierze zastrzelili napastniczkę.

19 października 2016 r. grupa 18 parlamentarzystów z całego świata (Włochy, Holandia, Dania, Finlandia, Łotwa, Hiszpania, Szwajcaria, Litwa, Słowacja, Grecja, Portugalia, Brazylia, Urugwaj, Kostaryka, RPA, Chile i Malawi) odwiedziła Hebron w Judei. Odwiedzili między innymi Grobowiec Patriarchów oraz żydowskie Muzeum Hadassah Hebron. Parlamentarzyści powiedzieli, że ich wizyta jest okazaniem poparcia dla żydowskich mieszkańców Hebronu i uznaniem żydowskich więzi ze świętymi miejscami w tym mieście. Potępili oni także ostatnią uchwałę UNESCO.

19 października 2016 r. premier Benjamin Netanjahu powiedział, że istnieje realne zagrożenie, że amerykański prezydent Barack Obama przed opuszczeniem Białego Domu może podjąć jednostronne kroki przeciwko żydowskim społecznościom w Judei i Samarii.

19 października 2016 r. parlament Czech potępił uchwałę UNESCO, która odmówiła związków Żydów ze Wzgórzem Świątynnym i Zachodnim Murem w Jerozolimie. „Parlament potępia decyzję UNESCO, która stoi w sprzeczności z podstawowymi wartościami i wiarą, jest sprzeczna z zobowiązaniem do walki z antysemityzmem. Wzywamy rząd, aby poinstruował swoich przedstawicieli w różnych innych organizacjach, aby sprzeciwiać się podobnym uchwałom.”

20 października 2016 r. izraelscy żołnierze wkroczyli nad ranem do arabskiej wioski A-Ram, niedaleko Jerozolimy. Przeszukano i zamknięto lokalną drukarnię, w której znaleziono liczne ulotki wzywające do nienawiści do Żydów.

20 października 2016 r. minister sprawiedliwości Ajelet Szaked skrytykował politykę rządu wobec żydowskich osiedli w Judei i Samarii. „Niestety, wszystkie obecne budowy są prowadzone nie dzięki obecnemu, najbardziej prawicowemu rządowi w historii Izraela, ale dzięki poprzednim rządom Menachema Begina i Icchaka Szamira, którzy wtedy zatwierdzili plany budowy. I my realizujemy te plany budowlane. Jeśli Izrael nie rozpocznie zatwierdzania planów budowy nowych domów w Judei i Samarii, to w ciągu kilku lat niemożliwym stanie się wybudowanie choćby jednego dodatkowego domu w Samarii. Dzisiaj realizujemy bardzo niewiele projektów budowalnych. Planowanie praktycznie nie istnieje. Robimy wszystko, aby w 2017 roku osiągnąć nowy szczyt dodatkowych projektów i budów w Samarii. Wokół osiedla Amona toczy się obecnie prawna batalia, wywołana przez lewicowe organizacje. Oni zwalczają osadnictwo w Judei i Samarii, nadużywając władzy Sądu Najwyższego. Nieustannie pracujemy, aby wygrywać te prawne batalie. W ciągu ostatniego półtora roku, odkąd wszedłem do gabinetu rządowego, doprowadziłem do zmiany reakcji rządu na wyroki Sądu Najwyższego. Pracuję, aby znaleźć odpowiedzi na kompleksowe pytania dotyczące zagadnień budownictwa i prywatnej własności ziemi. Amona musi przynieść legalizację wszystkich osiedli Judei i Samarii, a także doprowadzić do strategicznych rozwiązań.”

20 października 2016 r. grupa Palestyńczyków zaatakowała po południem kamieniami izraelski pojazd wojskowy na północ od Hebronu, w Judei. Żołnierze wysiedli z pojazdu i wezwali demonstrantów do rozejścia się. Jeden z żołnierzy został ranny. Wówczas pozostali żołnierze otworzyli ogień. Zginął 1 Arab.

20 października 2016 r. sąd w Gazie skazał 40-letniego Palestyńczyka na karę 20 lat więzienia za współpracę z Izraelem.

20 października 2016 r. wieczorem odbył się wielki wiec w obronie żydowskiego osiedla Amona w Samarii. Uczestnicy wiecu przemaszerowali z sąsiedniego osiedla Ofra do Amona. Minister rolnictwa Uri Ariel powiedział: „Panie premierze, klucz do Amona znajduje się w twoich rękach … Wzywam cię do użycia tego kluczu dla dobra mieszkańców Amona, którzy reprezentują ogromną populację i chcą pozostać w swoich domach – w tym miejscu. Nie ustąpimy. Wzywam cię, abyś umożliwił tym ludziom nadal rozwijać ruch osiedleńczy. Panie premierze, musimy jasno powiedzieć: Pomiędzy rzeką Jordan i górami jest tylko jeden kraj, Izrael. Musimy wzmocnić ruch osadniczy we wszystkich obszarach Izraela, w Golanie, Galilei, Negewie, Judei i Samarii. Wszędzie.” Przewodniczący Rady Samorządu Regionalnego Samarii Jossi Dagan powiedział: „Przez dwa miesiące po świecie Chanuki będziemy śpiewać pieśń: Przychodzimy, aby rozproszyć ciemności. Dzisiaj jesteśmy w Amona, aby rozpędzić niesprawiedliwość. Oto, jedenaście lat temu zamieszkali tutaj ludzie, i teraz każą im odejść. Pozwolić pozostawić wszystko, co zostało tutaj zrobione. Nie jesteśmy gotowi, aby nas po raz kolejny oszukać. Mówię do wszystkich hipokrytów: Nie uczcie nas. Demokracja to wybory, a naród wybrał nacjonalistyczny rząd. Prawo rządowe nie jest dyskryminujące, ale tutaj jest dyskryminacja, jakiej nie ma w żadnym innym miejscu Izraela. Oferta mówi: odszkodowanie, albo wydalenie i zniszczenie. Budynki w Judei i Samarii są budowane na prywatnych gruntach dopiero wtedy, gdy zostają udowodnione wszelkie prawa własnościowe. Tylko w Judei i Samarii jesteśmy tak traktowani. Jesteśmy na samym dole łańcucha pokarmowego. Nawet bez wyroków sądowych przychodzą, aby nas wydalić i zniszczyć nasze domy. Skrajna lewica przegrała wybory, ale wywiera naciski nadużywając systemu prawnego.”

21 października 2016 r. – Sukkot V (Chol ha-Moed).