Arabska Wiosna oznaczała dla Tel Avivu początek kłopotów. Izrael stracił sporo oparcia w tradycyjnie mu przychylnych krajach europejskich oraz Stanach Zjednoczonych, co zmusiło go do przeorientowania swej polityki. W tym wypadku: na szukanie zbliżenia z Moskwą

Bliski Wschód stanowi tygiel, w którym stykają się niemal wszystkie interesy całego świata. Polityka każdego gracza na światowej arenie w mniejszym lub większym stopniu o ten region zahacza. Nic więc dziwnego, że jest to również zakątek, gdzie powiązania geopolityczne są najbardziej poplątane i, nierzadko, na pozór sprzeczne. Jednym z przykładów są relacje między Rosją a Izraelem, równie ważne dla regionu, co zagadkowe.

Chłodny stosunek do Izraela, mimo powszechnego wśród komunistycznych dygnitarzy antysemityzmu, narodził się jako konsekwencja uwikłania Związku Sowieckiego w świecie arabskim. Na samym początku, podczas stoczonej w 1948 roku I wojny izraelsko-arabskiej, nowopowstałe państwo żydowskie uzyskało wsparcie Moskwy. Dopiero później, wraz z narastaniem kryzysu sueskiego, Moskwa zaczęła się coraz bardziej angażować po stronie krajów arabskich przeciw Zachodowi, w konsekwencji zaś, także przeciw Izraelowi. Punkt krytyczny miał miejsce w 1967 roku, po miażdżącej klęsce koalicji arabskiej podczas wojny sześciodniowej. Związek Sowiecki zaopatrywał ją w sprzęt wojskowy i instruktorów, ich przegrana i zarazem znaczne osłabienie wpływów sowieckich na Bliskim Wschodzie odczytane zostało jako policzek wymierzony przez Izrael, w konsekwencji zaś doprowadziło do zerwania stosunków między oboma krajami.

Aż do 1991 roku kontakty między Moskwą i Izraelem odbywały się za pośrednictwem Finlandii i Holandii. Dopiero po upadku Związku Sowieckiego nawiązano na powrót stosunki dyplomatyczne. Jelcyn zdawał sobie sprawę z tego, że sowiecka polityka zagraniczna doprowadziła do sytuacji, w której wpływy Rosji na Bliskim Wschodzie ograniczały się do wspierania ruchów antyzachodnich w krajach arabskich. Rosyjska dyplomacja pod ministrem Andriejem Kozyriewem zaczęła dążyć do ocieplenia stosunków z Izraelem jak również do zaangażowania się w działania na rzecz pokoju w regionie. Wzrastała rosyjsko-izraelska wymiana handlowa, kulturalna i wojskowa, Tel Aviv zaś był wdzięczny za umożliwienie relokacji tysięcy Żydów z terenu byłego Związku do nowej ojczyzny.

Calosc TUTAJ