.

Sergiusz Kowalski i Magdalena Tulli

I. UWAGI WSTĘPNE

Oczym będzie mowa?

Przedmiotem tego opracowania jest mowa nienawiści – zjawisko tyleż polskie, co uniwersalne, określane międzynarodowym terminem hate speech. Naszym głównym celem jest zaznajomienie opinii publicznej z tą specyficzną, zadomowioną w życiu publicznym i rządzącą się własnymi prawami formą komunikacji. Problem dotyczy między innymi powszechnie dostępnych pism o ugruntowanej pozycji. Uznaliśmy ich prezentację za potrzebną ze względu na szeroko rozpowszechnione w opiniotwórczych kręgach liberalnej i centroprawicowej inteligencji przekonanie, że chodzi tylko o kłopotliwy lecz nieistotny margines daleki od głównego nurtu życia publicznego. Temu uspokajającemu mniemaniu towarzyszą wyrażane często opinie, że poza nielicznymi, chętnie wskazywanymi wyjątkami (jak np. publikacje Leszka Bubla) zjawisko to nie przybiera form drastycznych i nie warto się nim zajmować.

Opinie takie, wygłaszane w dobrej wierze, świadczą przede wszystkim o niewiedzy. Dzięki wolności prasy, z jakiej wszyscy szczęśliwie korzystamy, pisma owe można kupić niemal w każdym kiosku z gazetami, w salonach „Ruchu” i Empikach w całym kraju. Co więcej, uczestniczą one w centralnym nurcie publicznej debaty, o czym świadczy choćby to, że niejednokrotnie udzielały im wywiadów znane osobistości świata polityki, nauki i kultury – przykładowo, w marcu 2000 r. marszałek Sejmu Maciej Płażyński, który sąsiadował na jednej stronie z ksenofobiczną karykaturą goszczonego przezeń w tym samym czasie prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Johannesa Raua („Nasza Polska” z 22 marca 2000, s. 3).

Calosc TUTAJ