Eliza Segiet – urodziła się i jest. Bywa poetką, czasami pisarką, a niekiedy dramatopisarką.

Dorobek artystyczny:

tomy wierszy:

Romans z sobą, Myślne miraże, Chmurność, Magnetyczni, Magnetic People, Nieparzysci.

monodram: Prześwity

farsa: Tandem

Tytuł Międzynarodowej Publikacji Roku 2017 (za wiersz Pytania) w Spillwords Press (USA)

Tytuł Międzynarodowej Publikacji Roku 2018 (za wiersz Morze mgieł) w Spillwords Press (USA)

Wiersz Morze mgieł został wybrany jako jeden ze 100 najlepszych wierszy 2018 roku w International Poetry Press Publikations w Kanadzie.

Jej twórczość można znaleźć w antologiach i czasopismach literackich w kraju oraz poza granicami (m.in. Albania, Australia, Bośnia i Hercegowina, Chile, Filipiny, Hiszpania, Indie, Kanada, Kosowo, Macedonia, Mauritius, Nigeria, Portugalia, Rumunia, Singapur, Szkocja, Szwecja, USA, Wenezuela, Wielka Brytania, Zambia).

Wiersze z ksiazki MAGNETYCZNI

Człowiek

Tam gdzie pociągi
dowoziły ludzi,
były kominy.

Wraz
ze śmiercionośnym dymem
− ulatywały marzenia.

Ufni,
bez pożegnania
tracili sens i znaczenia słowa
− Człowiek.

Strona Życia i Śmierci

Ludzie na prawo,
Żydzi na lewo.
Jej siostrę schwytali do wagonu,
ją też chcieli.

Uciekła pomiędzy
szeroko rozstawionymi nogami gestapowca.
Pobiegła do domu.

− Tato, tatusiu,
Krysię schowali do pociągu.
Zabierz ją.

Wykupił córkę.

To nic, że teraz
zabraknie na chleb.

Dlaczego

Kiedy ten koszmar się skończy?
Żyjemy ukryci,
słyszymy huki wystrzałów.
Pomiędzy nami przebiegają szczury.
Tam – na górze – ludzie boją się własnych cieni.

Co i do kogo można powiedzieć?

Nikt nie doniesie, kiedy
milczysz,
nie wychodzisz
tam gdzie świat
czeka by zemścić się na nas.

Zasypiamy
kiedy cichną odgłosy nienawiści.

− Tate, a kiedy się obudzimy?

Być może nas nie obudzą.

− Dlaczego?

Tak będzie lepiej.
Śpij już, córeńko.

Wszystkie wpisy Elizy TUTAJ