.

Ludwik Janion

Mieszka w Warszawie. Autor opowiadań, poezji, książek dla dzieci także publicystyka i krytyka literacka. Z ważniejszych: powieść „Zwijanie świata ”słowo/obraz terytoria” 2007, dwa tomy „Antologii poezji – Cogito”, antologie poezji młodych autorów: „Zanim wypełni się wiek” i „Dziesięć razy rok”. Poezje publikuje w „Twórczości”, „Toposie”, „Odrze”, w przeszłości także w „Literaturze”, „Fantastyce”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Kresach”, „Akcencie” i in. Współpracował z wieloma pismami, od „Szachów” poczynając, na „Kocich Sprawach” kończąc. Od 20 lat prowadzi w pismach „Cogito” i „Victor” działy poświęcone twórczości młodych autorów. W drugim programie Polskiego Radia przez dwa lata prowadził audycję: „Czas na debiut”. Autor słuchowisk radiowych dla dzieci, a także czterech części cieszącej się powodzeniem książki dla dzieci „Adaś i Słoń’, ponadto: „Paca i podróż dookoła świata” oraz zbiór wierszy ilustrujących arcydzieła światowego malarstwa: „Siła wyobraźni”. W latach 2010 – 2015 ghostwriter w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego. Eksszachista, belfer, radiowiec, scenarzysta… Ma sławną ciotkę i trzy córki.

.

Kolysanka

Przyprowadzę wam, córeczki,
pocałunki nocy
Zaraz, zaraz, zaraz

I zaśniecie mi córeczki
snem, co noce mroczy
Naraz, naraz, naraz

Sen utoczy wampir nocy
Z wierzby spadną liście
Ojciec spojrzy w rzęsach dojrzy
czy już zasnęłyście

już zasnęłyście
zasnęłyście

Wiec pytam

Więc pytam co słyszysz
dzień krócej do śmierci
to dobrze niedobrze chcę wiedzieć
zapewne śnisz sama pocztówki
widoki obrazki gdy było

Inaczej spokojniej i wiedział
nie pytał
kto wstawał za wcześnie
dzień krócej do śmierci
ptak śpiewa zagłuszy więc pytam
dzień krócej
nam razem
nam razem

Jeszcze zyje

Na wojnę jestem za słaby
Na spokój za wrażliwy
Gdyby nie ból, to ja bym
Nie wiedział, że jestem żywy

Wszystko, co we mnie wzrośnie
Od nowa we mnie zgnije
Gdyby nie ból, to ja bym
Nie wdział, że jeszcze żyje

Wszystkie wpisy Ludwika

TUTAJ