Przyslal Zenek
Film dokumentalny poruszający temat antysemityzmu. Próba odpowiedzi na pytanie czy Gomułka był antysemitą? Dokument o politycznej grze Władysława Gomułki pozostającego pod wpływem Mieczysława Moczara w marcu 1968 roku, o antysemickiej lawinie uruchomionej przez I sekretarza, męża Żydówki. Temat antysemityzmu ostatnio znów porusza opinię publiczną, szczególnie w związku z wypowiedzią w niemieckim dzienniku „Die Welt” prof. Jana Tomasza Grossa.
Oskarża on polskie społeczeństwo o wyjątkowy antysemityzm i ksenofobię w kontekście stosunku Polaków do sprawy przyjęcia imigrantów, jak i w kontekście historycznym. Walorem materiału przedstawiającego mechanizmy gry politycznej są wypowiedzi sędziwych już osób z najbliższego otoczenia Gomułki, które z wyjątkiem Józefa Tejchmy od lat milczały. Spośród nich wyjątkowa, sensacyjna i cenna jest wypowiedź mało znanego opinii publicznej syna I sekretarza,
Ryszarda Strzeleckiego – Gomułki, który od lat nie udzielał wywiadów. Podjął się jednak trudnego i drażliwego dla niego tematu tabu. Po raz pierwszy ujawni w mediach żydowskie pochodzenie swoje i matki, co skrywał przez lata. Ryszard Strzelecki posiada dużą wiedzę o kulisach Marca 68 z z pierwszej ręki, bo od swojego ojca. Sprawa ma dla niego, jako syna Żydówki, dodatkowy osobisty wymiar, o czym mówi. Z dokumentu dowiemy się czy żona uważała swojego męża za antysemitę, a przemówienie z 19 marca 1968 r. za wyraz antysemityzmu?
W filmie wystąpią dwaj najwięksi faworyci Władysława Gomułki, byli kandydaci na I sekretarzy po towarzyszu Wiesławie: Stanisław Kociołek i Józef Tejchma, z których pierwszy przez długie lata milczał. Dla obu temat nie był łatwy i nie od razu się zgodzili na wypowiedź.
Obecność 96 – letniego byłego ambasadora Polski w ZSSR Jana Ptasińskiego, najbliższego sąsiada i osoby zaprzyjaźnionej z Władysławem Gomułką, autora książki o nim, też jest tutaj znacząca, zwłaszcza że pierwszy raz przed kamerą ujawnia on tajemnice swoich rozmów z Gomułką. Ponadto w dokumencie wypowiadają się: uczestnicy wydarzeń marcowych 1968 roku – Seweryn Blumsztajn, Ireneusz Krzemiński, Jerzy Diatłowicki oraz historycy dr Peter Raina, Leszek Zebrowski, prof. Jerzy Eisler, a także prof. Paweł Śpiewak, dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego, Antoni Zambrowski i Stanisław Gabriel Cichocki. Ilustracją są materiały filmowe z wydarzeń w Warszawie 8 marca 1968 roku, fragmenty przemówienia Władysława Gomułki, wygłoszone 19 marca 1968 r. oraz fotografie z archiwum Ryszarda Strzeleckiego – Gomułki, materiały z Archiwum TVP, fragmenty Telewizyjnej Szopki Noworocznej z 1967 r. i 1969 r. Film dokumentalny, 52 min, Polska 2016 Scenariusz i reżyseria: Sławomir Koehler, Mieczysław Bartłomiej Vogt Zdjęcia: Tomasz Samosionek, Grzegorz Siwicki
Kategorie: Uncategorized
Wyśmienity film z wyważoną obiektywną naracją.
ml:
Ten filmik jest obrazą inteligencji. Już zapomniałem co to naprawdę zionąć nienawiścią.
1. Gomułka był antysyjonistą. To stwierdzenie jest tak trywialne że aż nudne.
Według reguł dzisiejszych człowiek który odmawia Żydowi prawa do samostanowienia narodowego, jest antysemitą. Do dzisiaj większość państw zachodnich zaadaptowała tą regułę ( Working Definition IHRA). Z tego wniosek że według dzisiejszych reguł W. Gomułka był także antysemitą.
2. Kim była Zofia nie mam pojęcia, bo jej postać jest groteskowo spaczona przez kłamliwą narrację S.G. Cichockiego, a innej wersji nie widziałem na tym filmie.
S.G.Cichocki rozmija się z prawdą, delikatnie mówiąc. NIe tylko w sprawie Zofii. Według wszystkich znanych mi źródeł, Zofia Gomułkowa pochodziła z ubogiej warszawskiej rodziny ortodoksyjnej. Co nie znaczy że nie była daleką krewną bogatej rodziny wydawców z NIemiec. Problem że ta rodzina najprawdopodobniej nigdy nie mieszkała w Warszawie.
Zalman Schocken wprawdzie urodził się w rejonie polskojęzycznym w okolicach Poznania (1877), ale za czasów zaboru pruskiego, w kulturze niemieckiej i jako obywatel niemiecki (wtedy pruski).
Jako młody człowiek osiedlił się w Lipsku i tam zrobił fortunę. Jego syn Gershom urodził sie w Zwickau w 1912 a jego wnuk Amos urodził się w Tel Avivie w 1944. Nigdzie nie jest wspomniana nawet krótka wizyta Zalmana czy Gershoma w Warszawie.
Według każdego znanego mi źródła, nikt z tej gałęzi rodziny nigdy nie mieszkał w Warszawie i oczywiście nie stamtąd wyemigrował do Izraela, ale z Niemiec i nie wyemigrował ale uciekł w popłochu przed nazistami.
Rodzina Schocken też nie była ultraortodoksyjna. Nawet nie ortodoksyjna. A Zofia uciekła od rodziny ultra ortodoksyjnej.
Narracja Cichockiego jest kłamliwa. A jaki jest jej cel, sam osądzisz.
MEF, powinienem byl dobrze przejrzec ten filmik. Tam wlasnie jeden mowi ze rodzina Gomulkowej zalozyla „Haaretz”. , ci co pozostali w Polsce , jakby im zycie sie nie potoczylo, zyja posrod tych co radosnie bazgrali ” Mosiek agresor ” na swoich sztandarach i plakatach.
Oczywiście. Amos jest wnukiem Zalmana i synem Gerszona. Ale dalej możliwe że Zofia Gomułka nie była z tymi Szokenami spokrewniona.
Tęgi Poznanianin z chodami w radzie miejskiej może tą sprawę rozstrzygnąć na jednym posiedzeniu w archiwum miejskim.
MEF, prawdopodobnie ma zwiazek z tym Szokenem, Amosem,obecnym wspolwlascicielem „Haaretz” ktory skupia anty-izraelskich Izraelczykow. Ciekawa rzecz, moze to zemsta na rodzicach,ci z arcy-izraelskim imieniami moga byc super anty-izraelscy: Amos Schocken, Gideon Levy, Amira Hass ,Nitzan Horowitz.
Gomulkowa to jak znana mi(ze slyszenia, moi rodzice znali ja osobiscie) Pani D., ktora na zebraniu w miejscu pracy, kiedy to odczytywano rezolucje przeciwko „syjonistom”, czy po prostu Zydom i obowiazkowo przeciw „krwiozerczemu Izraelowi” zglosila sie do odczytania, gdy nawet sekretarz Partii i jego zastepca odmowil .
Nic jej nie pomoglo, kopnieto ja w d…i zakonczyla zywot na Zgnilym Zachodzie.
ml:
Shlomo Zalman Schocken, założyciel dynastii, pochodzi z Poznania (1877-1959). Początek bogactwa rodziny można ustalić w jego sieci sklepów ogólnych w Lipsku od 1907. Gorący syjonista i działacz polityczny. w 1935 kupił „Haaretz” z rąk rodziny Cohen, jako prezent ślubny dla syna Gerszona.
Nazwisko Szoken jest rzadkie. Jeśli ktoś chce szukać korzeni Zofii Liwy Szoken-Gomułki, powinien zacząć kopać w archiwach Poznania i Warszawy.
Gomulkowa byla z domu Szoken i wg. filmu odwiedzala wielokrotnie w Izraelu swoja rodzine. Edytor szmatlawca „Haaretz” tez sie nazywa Schocken. Nie wiem jak rozpowszechnione te nazwisko jest w Izraelu.