Marian Marzynski
Odnaleziona po latach kuzynka mojego ojca, Rywka, wprowadziła mnie w świat jej matki, siostry mojego dziadka Moshe Kusznera, Nechamy Kuszner – Kantorowicz,
.
Działo się to w roku 1938 mieście rodzinnym Kusznerów, Stołpcach nad Niemnem.
Do miasta przyjechał z Argentyny, zaproszony przez Kantorowiczów kawaler Shmerl Tunik, którego rodzina wyemigrowała ze Stołpców w roku 1923.
Sonia wyszła za niego za mąż, unikając losu zagłady w Holokauście, jej rodziny. Urodzony w Argentynie, jej syn Chelo, przysłał mi zdjęcia opowiadające o losach emigracji Tuników.
W szkole żydowskiej dzieci uczą się hebrajskiego i jidysz, a w argentyńskiej hiszpańskiego, w którym odpowiadają na pytania rodziców, zadawane w jidysz.
Chelo należy do żydowskiego harcerstwa, które łączy ideologię syjonizmu z honorem i patriotyzmem brytyjskiego scoutingu. Przed namiotem jest trzeci z lewej.
Zajęcia w kuźni organizuje organizacja syjonistyczna, przygotowująca chłopców do przyszłego życia w Izraelu.
Chelo na ćwiczeniach przysposobienia wojskowego organizacji syjonistycznej Habonim.
Chelo ma 18 lat, Dina – 15. Przeżywają pierwszą gorącą miłość.
W roku 1965 siostra Soshana i bliźniaczki Noemi i Gila wyjeżdżają na stały pobyt do Izraela. Taki wyjazd nazywa się Alija, „powrót do ojczyzny”.
Po miesiącu Chelo i Dina wyjada do Izraela. Po sprzedaży sklepu rodzice dołączą do nich w roku 1976. Najstarszy brat Motele pojawi się tam dopiero w roku 1992. Gdy go poznałem, powiedział mi, że jest lewicowcem, dalekim od ruchu syjonistycznego.
W następnym odcinku będę towarzyszył w życiu Chelo i Diny w izraelskim kibucu i dwóch wojnach, które je przerywają.
Wszystkie wpisy Mariana TUTAJ
Kategorie: Uncategorized
