Dawid Warszawski

Jerozolima, zamieszki przed meczetem Al-Aksa Podczas dzisiejszych starć policja izraelska istotnie „wtargnęła” do meczetu Al-Aksa, ale dlatego, że była obrzucana kamieniami i petardami, które wierni w meczecie zmagazynowali.

I tak:

– nie jest prawdą, jakoby meczet Al-Aksa na jerozolimskiej Górze Świątynnej był „miejscem świętym zarówno dla wyznawców judaizmu, jak i muzułmanów”. Islam i judaizm to odrębne religie, i choć przyjmuje się, że Al-Aksa to trzecie, po Mekce i Medynie, święte miejsce islamu, to dla Żydów święty jest nie sam meczet, lecz miejsce, na którym stoi – a na którym wznosiła się jedyna świątynia żydowska, zburzona niemal dwa tysiące lat temu przez Rzymian.

– podczas dzisiejszych starć policja izraelska istotnie „wtargnęła” do meczetu – ale to dlatego, że (o czym artykuł nie wspomina) była obrzucana kamieniami i petardami, które wierni w meczecie zmagazynowali.

– nie jest prawdą, że „głównym powodem starć są plany wysiedleń Palestyńczyków z terenów, na których mają powstać osiedla izraelskie”. Głównym powodem starć jest możliwość realizacji wyroku sądu nakazującego eksmisję kilku rodzin w arabskiej dzielnicy Szejk Dżara mieszkających w domach zbudowanych na działkach zakupionych w XIX w. przez żydowskie organizacje. Mieszkający tam Żydzi zostali w 1948 r., gdy Jordania zajęła wschodnią Jerozolimę, wygnani przez wojska jordańskie. Po zajęciu tej części miasta w 1967 r. przez Izrael sąd w 1982 r. przywrócił pierwotnym właścicielom prawo własności. Ci zaś po latach sprzedali działkę z domami; nowi właściciele chcą się wprowadzić i żądają eksmisji obecnych lokatorów, którzy odmawiają opuszczenia domów. Powodem oburzenia arabskich mieszkańców wschodniej Jerozolimy oraz obecnych protestów jest to, że nowi właściciele – i przyszli sąsiedzi – są Żydami.  

Obecni lokatorzy spornych domów są potomkami arabskich uchodźców z 1948 r., którzy uciekli z ziem, na których powstał Izrael, i zostali przez władze jordańskie osiedleni w domach, z których wygnano Żydów. Podczas gdy izraelskie prawo pozwala Żydom odzyskiwać własność na terenach kontrolowanych w latach 1948-1967 przez Jordanię, nie przyznaje Arabom możliwości odzyskania własności na terenach, na których powstał Izrael. Ta ewidentna dyskryminacja, w połączeniu z praktyczną niemożliwością uzyskania przez Arabów zgody na budowę czy rozbudowę domów we wschodniej Jerozolimie, jest zarzewiem obecnych napięć. 

– nie jest prawdą, że „w świetle prawa międzynarodowego osiedla żydowskie budowane przez Izrael we wschodniej Jerozolimie są nielegalne. Wszystkie dotychczasowe plany pokojowe między Izraelem a Palestyńczykami zakładały wstrzymanie takiego osadnictwa, które – zdaniem Palestyńczyków – jest jednym z czynników przekreślających ich szanse na własne państwo.” 

W świetle prawa międzynarodowego budowanie przez mocarstwa okupacyjne wszelkich osiedli na terenach okupowanych jest nielegalne, ale w praktyce potępia się jedynie takie działania Izraela, a nie np. Turcji na Cyprze czy Maroka w Saharze Zachodniej lub Rosji na Krymie. 

Tyle że władze Jerozolimy ciągle rozważają rozbudowę osiedli we wschodniej części miasta, pod które trzeba będzie eksmitować palestyńskie rodziny.

Porozumienia pokojowe z Oslo, zawarte między Palestyńczykami a Izraelem, oraz ich kolejne dodatki nie zabraniają budowy osiedli, lecz władze palestyńskie zasadnie argumentują, że na dłuższą metę uniemożliwić ona może powstanie niepodległego państwa palestyńskiego. We wschodniej Jerozolimie Izrael istotnie wybudował kilka osiedli mieszkaniowych, ale poza terenami zamieszkanymi przez Palestyńczyków.

Co się wydarzyło na Górze Świątynnej w Jerozolimie