Przyslala Zosia Braun

Witam, 
Serdecznie polecam ksiazke Prof.Aleksandra Skotnickiego – „Opowiesc o zyciu i przetrwaniu”. Prof. Skotnicki, profesor medycyny, hematolog, transplantolog, byly kierownik Katedry Hematologii CMUJ w Krakowie. Spolecznik,  badacz losow Zydow uratowanych z Holokaustu i ich wielki przyjaciel. Znalazlam w tej  ksiazce dwa niezwykle rozdzialy: 1. Dekalog lekarza 2. Dekalog pacjentaMysle, ze sa to tematy niezwykle aktualne i potrzebne w dzisiejszej „technologicznej” medycynie, dla dobra pacjenta i dla bardziej korzystnego leczenia. Wszystkim zycze dobrego, zdrowego i pomyslnego roku  Zosia Braun. 

1. Dekalog lekarza

1. Kiedy pacjent wchodzi do Twojego gabinetu – wstan, podaj mu reke, przedstaw sie, postepuj podobnie przy lozku chorego. Okazuj respekt pacjentowi – jest on czesto starszy od Ciebie, ma inne, czasem bogatsze od Ciebie doswiadczenia zyciowe lub zawodowe. Fakt choroby nie upowaznie Cie do traktowania pacjenta z gory – on  ma tylko chora watrobe lub szpik, and nie przestal by Osoba Ludzka, a wiec poza wspolczuciem (z ktorego powstala medycyna) okaz mu sympatie i szacune nalezny kazdemu nowo poznanemu Czlowiekowi.

Pamietaj, ze Twoja wiedza medyczna zawdzieczasz swoim nauczycielom, studiowaniu ale i chorym, od ktorych uczysz sie symptomologii chorych, reakcji na leki ( z ktorych wiekszosci nigdy sam nie zazywales) 

2. Traktuj uprzejmie, jak goscia w domu. Zapytaj go o prace, osiagniecia zawodowe, rodzine. Zapytaj, w czym mozesz mu pomuc, wyslucjak cierpoliwie , wyjasniej jego watpliwosci.
3. Nie okazuj choremu zniecierpliwienia, pospiechu czy nerwosci. Przekaz mu Twoja wiare w sukces terapetyczny, zmobilizuj go do aktywnego udzialu w walce z choroba po Twoim przewodnictwem, przekonaj go ze nie zostawisz go samego, podaj mu ( w przenosci i w rzeczywistosci – pomocna dlon w przeprowadzeniu go przez kryzys zdrowotny. Pacjent ma isc z Toba z wiara i przekonaniemw Ciebie, w Twoja kompetencje, w zyczliwosci bezinteresownosc.
4. Spraw, aby pacjent poczul, ze jest w danej chwili dla Ciebie najwazniejszy, ze sie nim interesujesz, ze jego choroba jest dla ciebie wyzwaniem, zagadka do rozwiazanie
5. Okazuj szacunek choremu, pochylaj sie nad nim, wykaz zrozumienie, dla jego dolegliwosci i obaw. Niech Twoja relacja z corym na charakter partnerski – pomoze Ci to zdobyc jego zaufanie i wspoprace w procesie leczeni, pomoze przekonac do slusznosci prowadzonego przez Ciebie postepowania lekarskiego.
6. Pamietaj, ze kazdy czlowiek w chwili zalamanie zdrowia odczuwa lek, niepewnosc jutra, spodziewa sie najgorszego. Znajduje sie w tych warunkach, boi sie procedur diagnostycznych, oczekuje Twojego zainteresowania, serdecznosci a takze spokoju, skupienia i pewnosci w podejmowanych decyzjach. Pamietaj rowniez, ze kazda decyzje nalezy z chorym uzgodnic iprzekonaac go o jej slusznosci. 
7. Wchodzac na sale chorych, podchodzac do chorego – zastaw za soba Twoje klopoty domowe czy zawodowe, wlasne dolegliwosci – nie powinny one rzutowac na Twoje postepowanie, szybkosc i trafnosc podejmowanych decyzji. Twoje ponure oblicze, zly humor, brak usmiechu moga zostac odczytane blednie przez chorego jako brak nadziei    i wplynac niekorzystnie  na sampoczucie i stan chorego. Badz odpowiedzilany takze za atmosfere w zespole lekarskim zyczliwosc i wzajemny szacunek sa rownie potrzebne zdrowym jaki i chorym. 
8. Pamietaj, ze „lekarz powinien lubic swoich pacjentow i czuc sie za nich odpowiedzialny” ( Antoni Kepinski) Traktuj swoich pacjentow tak, jak by chialbys aby byli traktowanu Twoi bliscy w chorobie.
9. „Nie odbieraj nadziei blizniemu swemu” (Julian Alksandrowicz) . „Nie przyniesc czlowiekowi nadziei to gorzej niz go oslepic lub zabic” (Marek Hlasko) Przynos zatem nadziejej i stwrzaj sam szanse jej spelniena poprzez poprawe warunkow leczenia oraz dzieki holistyczneu widzenia czlowieka, w powiazaniu z otaczajacym srodowiskiem, zawodem, osobistymi zwyczajami oraz relacjami miedzyludzkimi. Uwzglednij jego  psychosomatyczna jednosc i niepowtarzalna indywidualnosc.
10.  „Nic, co moze wlynac na zdrowie pacjenta, nie bedzie mi obojetne” (Hipokrates).  Nie oczekuj od pacjentow wdziecznosci – to mile, jezeli ja wyraza, ale pamietaj, ze obdarowywanie chorych zdrowiem jest przywilejem., ktorego nie posiada zaden inny zawod, w tym sensie lekarz je rowny krolom i prezydentom – moze darowac innym zycie.

DEKALOG PACJENTA

1. Zaufaj lekarzowi – on nie ma innego celu, jak poznac Ciebie I Twoj organism oraz przyczyne Twoich dolegliwosci I character Twojej choroby, a nastepnie pomoc Ci ja zwalczyc lub nie dopuscis do jej powrotu. 
2. 2. Powierzajac lekarzowi to, co masz najdrozsze i najwazniejsze – Twoje zycie i zdrowie – witaj go przy swoim lozku czy podczas kolejnej wizyty w przychodni – z usmiechem i dobrym slowem , jak osobe bliska, ktorej duzo zawdzieczasz. Lekarz tez jest tylko czlowiekiem jak Ty – czasem zmeczony, moze nawet zniecierpliwiony w sluzeniu Ci pomoca, objektywnymi trudnosciami (biurokracja, niezyciowymi przepisami, brakiem funduszy czy odleglymi terminami niezbednych badan diagnostycznych czy procedur leczniczych) 
3. 3. Nie badz bierny, nie licz, ze lekarz medyczny wyleczy Cie z choroby tylko lekami bez Twego udzialu. Twoje zaangazowanie, wiara w wyzdrowienie „czyni cuda” – pomaga silom Twojego organizmu w zwalczaniu choroby,
4. Chron sie przed pesymizmem – zwatpieniem. Nie Mysl stale o chorobie, nie analizuj bez przerwy nopwego objawu, wyniku badan laboratoryjnych, nie odczytuj z gestu lekarza i jego slow niekorzystnych dla siebie znaczen. Wykorzystaj czas choroby na ogladanie telewizji, czytanie ksiaze, wspominaj zdarzenia mile i te, w ktorych osiagneles sukces.
5. Nie czytaj naukowych ksiazek medycznych – bedziesz bowiem zapamietywal z nich glownie to, co dotyczy tylko niektorych – nielicznych chorych z danym schorzeniem. Nie posiadajac wyksztalcenia medycznego, moze bedziesz czesto interpetowal przeczytane informacj na swoja niekorzysc – bedzie cie to nastepnie uporczywie dreczyc. 
6. W informacji o dzialaniu przepisaneo Ci leku zawsze mozesz przeczytac o objawach ubocznych – jest obowiazkiem producentow o nich pisac, mimo ze czesto wystepilu tylko raz na 100 chorych zazywajacych ten lek. Jesli masz watpliwosci co do stosowania leku – przedyskutuj je ze swoim lekarzem. 
7. Nie porownuj sie z innymi pacjentami z podobnymi jak Twoje schorzeniami, zwlaszcza z tymi, ktorzy choruja dluzej, sa starsi, bardziej schorowani. Ojciec medycyny, Hipokrates, mowil „Najwazniejsze – nie jaka choroba, ale jaki czlowiek na nia choruje”. 
8. Dbaj o swoje zdrowie bardziej nie a wszelkie dobra materialne- to najwazniejsze a zarazem najdelikatniejsze,  co posiadasz i zalezy w duzym stopniu od Ciebie.
9. Napisz lub zadzwon do swego lekarza, nawet wiele mieisiecy czy lat po zakonczeniu leczenia. Przekaz mu informacje o Twoim zdrowiu – moze to doswiadczenie i skutecznosc leczenia w wypadku Twojej choroby pomoga innym chorym, a lekarzowi dostarcfza satysfakcji i dodadza sil do walki z chorobami   innych ludzi. Dzialalnosc lekarska wymaga wysilku stalego samoksztalcenia , ponoszonia odpowiedzialnosci za podejmowane decyzje dotyczce zdrowia, a czesto zycia innych ludzi. 
10. Mimo obaw i troski – staraj sie zachowac usmiech i zyczliwosc wobec otoczenia. Pomoze Ci to zjednac otaczajacych ludzi – pracownikow szpitala czy kliniki – dadza z siebie jeszcze wiecej w walce z Twoim wrogiem – choroba – nie tylko z obowiazku, ale z wiekszym zaangazowaniem i dzieki sympatii dla Ciebi, ktora potrafisz wzbudzic. Wykorzystaj spotkanie z bliskimi na dzielenie sie dobrym slowem. Im tez jest ciezko. Nie narzekaj, nie mow tylko o sobie, okaz zainteresowanie ich sprawami. Wzajemnie wspierajcie sie w zachowaniu optymizmu i sily przetrwania.

Prof. Dr. Hab. Med Aleksander B. Skotnicki