Sukcesów  na polu muzyki nie osiągnąłem aczkolwiek gry na fortepianie uczyła mnie pani profesor Kicmanowa – jej najbliżsi mąż i synowie zginęli w Powstaniu Warszawskim.

Gdy w tych dniach codziennie słucham uczestników konkursu chopinowskiego w Warszawie  przypominam jak wielki wkład do muzyki polskiej i światowej wnieśli polscy Żydzi. To nie tylko Fitelberg, nie mówiąc o Arturze Rubinsteinie, którzy piszący te słowa kilkakrotnie słuchał  Mistrza w Polsce.

Muzyka dzięki polskim Żydom urosła do światowej potęgi. W XIX w. i XX w. byli pierwszymi w świecie, którzy nie zapominali o Polsce. Dziś godzi się zapytać: czy Polacy o tym pamiętają.

Jerzy Klechta

Wszystkie wpisy Jerzego

TUTAJ