Zenon Rogala                                       pamięci Edwarda Stachury   Tramwaj zatrzymał się tuż przed przystankową wiatą, a potem drzwi, przy których stałem otworzyły się i wtedy zobaczyłem ją na wprost siebie. Jakby ślepy […]

Zenon Rogala              Siedział w kuchni pod oknem. Tam było ciepło, najwięcej światła i tuż pod oknem stał niewielki stolik, na którym było wszystko. Wszystko co jest niezbędne, żeby nie wstając z miejsca mieć pod ręka, wszystkie narzędzia i niezbędne drobiazgi, dzięki którym każdy but, który znalazł się na tym stoliku mógł być pewny, że […]

Zenon Rogala      Najbardziej lubiliśmy rozkręcać te przeciwpancerne. Wystarczyło włożyć ten metalowy walec do imadła, lekko stuknąć w stożkowy kapelusik na końcu tego cygara, jeszcze raz i jeszcze i…uff – drgnął. Potem to już było proste. Delikatnie obracany stożek lekko ścięty odstawał od reszty korpusu, pokazywał po raz pierwszy od czasu zakręcenia w fabryce […]

Zenon Rogala              Uczelnia położona była w przepięknym zakątku miasta. Zakątek, to oczywiście termin nietrafiony, bo chodzi o wielohektarowy podmiejski obszar rekreacyjny, z rozlicznymi klombami, trasami spacerowymi, asfaltowymi boiskami, piaskownicami, plątaniną alejek z rozsypanymi wzdłuż ławeczkami. Sąsiedztwo takiego terenu z uczelnią kształcącą przyszłych sportowców, trenerów i mistrzów olimpijskich stanowiło pełną harmonię formy i treści. […]

Zenon Rogala   Czasu było niewiele i walka rozpoczynała się natychmiast jak tylko Bochenek zrzucił tornister z ramion. Jego przeciwnika, Andrzeja znałem, bo chodził do jednej klasy z Marianem, moim starszym bratem. Czasami przychodził do nas, i coś tam szeptali w kącie. Oni wymyślili, żeby dla zaszyfrowania swoich nazwisk i pełnej konspiracji po prostu wymawiać […]

Zenon Rogala          Mówią, i ja chcę w to wierzyć, że muzyka jest najbliższa określenia sztuki. Innymi słowy, gdyby ktoś zbłąkany pytał cię, co to jest sztuka, gdzie i w czym leży jej istota, śmiało odeślij go do tego nieprawdopodobnie wielkiego gmachu pod nazwą muzyka, stojącego z resztą obok innych gmachów pod szyldami, balet, malarstwo, architektura, […]

Zenon Rogala Już dość. Dość marazmu zwątpienia i złych myśli. To musi się odmienić. Dość już apatii i czarnowidztwa. Dłużej nie będę czekał. Właściwie wystarczyło wypowiedzieć jedno zdanie niepokoju i już Iwona wiedziała o co mi chodzi.          – Jedź nie zastanawiaj się i jedź  – brzmiał jej werdykt, a właściwie tak brzmiała diagnoza na wyleczenie […]

Zenon Rogala  pamieci Tadeusza Kantora                                     Lało jak jasny piorun. Deszcz był dla nas najgorszy. Wobec deszczu byliśmy najbardziej bezradni. Deszcz był naszym wrogiem numer jeden. Jako bezdomni w wielkim mieście nie byliśmy w stanie schronić się na trwale […]

Zenon Rogala           – Nareszcie ! Tak, tak. Dzisiaj już jest świetnie. Jak zaczynałeś wczoraj, uznaliśmy wspólnie, że było źle. Dzisiaj zaproponowałeś to już całkiem inaczej. Inaczej to znaczy bardziej miękko, ale z pełną subtelności odwagą. Subtelnie, ale zdecydowanie. Pogodnie, ale z perspektywą  piorunów. Tkliwie, ale z miłością pełną poświęcenia, – słuchałem mistrza w skupieniu.           – […]

Napisal i przyslal Zenon Rogala          Chciałem umrzeć. Natychmiast. Nieodwołalnie. Dlaczego jeszcze żyję. Nienawidzę życia. Dość, dziś będzie koniec. Jutro się nie liczy. Najważniejsze, żeby już  dziś nie żyć. A teraz uciec, schować się przed wszystkimi. Biegłem na zatracenie. Biegłem po śmierć. Jak to dobrze, że znalazłem się na Lubawskiej. Tu drogę przecina tor kolejowy i […]

Zenon Rogala                                                                                     Mirkowi          – Już dawno chodziło mi po głowie, że powinienem to zrobić. Już od wielu, wielu dni walczyłem ze sobą, aby wreszcie dziś dojrzeć do tej przełomowej decyzji. Może to Cię zdziwi, może będziesz udawać zaskoczoną, lub przyjmiesz jedną z tysięcznych swych udawanych póz, niezbędnych, aby manewrować mną jak to robiłaś do tej […]

Zenon Rogala Już dobrą chwilę temu towarzysz Wiesław skończył tak długo oczekiwane marcowe przemówienie. Gromkie oklaski, wręcz okrzyki zachwytu, jak rozkołysane fale oceanu przetaczały się po Sali Kongresowej. „Syjoniści do Syjonu”, „Żydzi do Izraela” transparenty umizgały się do oka kamery. Aktyw partyjny zgromadzony na sali po raz kolejny świecił swój robotniczo chłopski tryumf. W pokoju […]

Zenon Rogala   Nagle dwóch moich sąsiadów podniosło mnie z tej posadzki śmierdzącej fekaliami, którą wspólnie po usunięciu z łaźni ciał, razem z wieloma innymi więźniami czyściliśmy na kolanach. Trzeba było się spieszyć, bo za chwilę nowa tłumna grupa nagich brudasów wejdzie tu po ożywczą kąpiel. Jeszcze przez mgłę słyszałem jakby z taśmy nagranie typowych […]

Napisal i przyslal Zenon Rogala              Na lewym policzku, od urodzenia miał ciemną plamę. Tak zwaną myszkę. Takie przypadki zdarzają się i to dość często. Bardzo dużo ludzi ma takie znamiona. Są różnej wielkości i sadowią się w przeróżnych miejscach na skórze. Sam mam podobną, ale na szczęście w tym miejscu, które wskazuje dokładne […]

Napisal i przyslal Zenon Rogala Te noce sierpniowe były prawdziwie nie do zniesienia. Jedna za drugą coraz cieplejsza. Po parnych, gorących nocach następowały upalne dni. Sierpień zdawał się nawoływać do rozsądku. Każdy darowany świt był odpowiednią porą na ostateczne postanowienie, – Kończyć…panowie tę wojaczkę, bo już nie mam szans dłużej was oszczędzać. Kończyć… dzieciaki to […]

Napisal i Przyslal Zenek Rogala Jest takie opowiadanie Brunona Schulza „Sierpień”. Atmosfera tego opowiadania, ten panujący w nim specyficzny, schulzowski klimat, natchnął mnie do napisania opowiadania „Cynamon i Klepsydra”. Mam rozochoconą nadzieję, że dzięki temu opowiadaniu czytelnik, zwłaszcza ten bardziej wrażliwy, sięgnie po cudowną prozę poetycką powstałą w dawnej, kresowej ojczyźnie. Dzisiaj warto sięgnąć po […]