A, noooo, dzisiaj wczesnym wieczorkiem zasiadlem przy moim “oltarzyku muzycznym” – Yamaha Tyros. W sluchawkach przeplataly mi sie rozne dzwieki, te smielsze i te nie osmielone. Cichly… powiekszaly sie niespokojnie. Niezbyt dlugo trwalo “wejscie” na trop muzycznej mysli, z ktora mam zamiar podzielic sie ze Wszystkimi Kochanymi przy najblizszej okazji.

Tytul: R E U N I O N ’68
Tresc: 1.Czesc: Nagle, ale jeszcze z niedowierzaniem, i spokojnie docieraja do wszystkich obywateli PRL informacje o niepokojach studentow. ZYJEMY JESZCZE W MIARE NORMALNIE

2.Czesc: Nastepnie I Sekretarz PZPR Wladyslaw Gomulka wyglasza monolog z trybuny Sejmowej, winiac za rozruchy studentow z tzw. V kolumny, zagrazajaca Socjalistycznej Ojczyznie i mowil: PROSZE BARDZO, DLA TYCH WSZYSTKICH OTWIERAMY GRANICE! NIECH WYJEZDZAJA DO IZRAELA! ZMUSZA TO NAS DO GLEBSZEGO ZASTANOWIENIA W SYTUACJI JAKA POWSTALA.

3.Czesc: ZAPROJEKTOWANE PRZEZE MNIE URWANE UDERZENIE BEBNA, TO POCZATEK OPUSZCZANIA KRAJU.
Utwor jest bardzo krociutki, juz go slucham odswietnie ubrany – z czerwona kokarda pod grdyka. Serdecznie pozdrawiam. Edi – oy! vay! “kompozytor”