Pogląd, że islamizacji ulicy arabskiej dokonują siły umiarkowane i pragmatyczne, jest oderwany od rzeczywistości.

Założenie, że potężniejące siły islamskie ulicy arabskiej, zmierzają do unikania brutalności, do temperowania nastrojów, koncentrowania się bardziej na gospodarce, niż na narzucaniu i rozpowszechnianiu islamu i do wmacniania współpracy z zachodem, składa w ofierze rzeczywistość na ołtarzu pragnień.

Twierdzenie. ze „wiosna arabska” cechująca ulicę arabską formuje front młodych prodemokratycznych Arabów i pragmatycznych islamistów w celu likwidacji tyranii, roztrzaskuje się codziennie na rafach rzeczywistości Mizrach ha’Tichon *.

Irak, w wyniku wycofania sił amerykańskich, staje się stopniowo wasalem Iranu, gorzkiego wroga USA, pomimo amerykańskiego wysiłku demokratyzacji . Reżim szyickiego al-Maliki uczynił z Iraku newralgiczny szlak dostarczania irańskiej amunicji reżimowi Asada, także irańskie gwardie straży rewolucyjnej coraz bardziej angażują się w Iraku.

Egipt staje się stopniowo państwem Shariatu, a prezydent Mursi jest pod wpływami przywódcy religijnego „Bractwa”, Mohammeda Badie i jego byłego zastępcy Khairat el-Shater. Nowa konstytucja wzmocni wpływ kierownictwa religijnego w zakresie praw czlowieka i zezwoli na ustanowienie „policji moralnosci” i na nakładanie kar z VII wieku za cudzołóstwo i kradzież.**

Libia rozwiewa nadzieje zachodu na rozkwit demokracji po 42 latach dyktatury Kadafiego. Morderstwo ambasadora amerykańskiego i trzech pracownikow Departamentu Stanu w Benghazi, oraz bezprecedensowa w okrucieństwie wojna domowa, nie przypominają „defilady demokracji”. Brutalny rozdział klanowy, etniczny, religijny i ideologiczny – np. rzeź Afrykanów w miescie Tawergha, wyrządzona przez muzułmanów miasta Misrata – przemieniły Libię w arenę codziennych walk pomiędzy milicjami muzułmanskiego terroru.

Jemen, po 33 latach dyktatury Ali Abdallah Salaha, Jemen stał się wzrastającą w siłę bazą Al Quedy, która nasyła samobójców, mierząc w figury rządowe, przywódców klanów i w samoloty wylatujące do USA. Arabski terror wykorzystuje istniejące w Jemenie niesnaski międzyklanowe, brak stabilności i słabość centralnej władzy .

Bahrain, port macierzysty V-tej floty amerykańskiej – meczy się od 22 miesięcy pod rozruchami 70-cio procentowej wiekszości szyickiej, otrzymującej pomoc od szyickiego Iranu, w celu osłabienia władzy sunnickiej mniejszości.

Liban (artykuł po angielsku), rozpadający się pod terrorem Hizbollahu i wojny cywilnej w Syrii : premier Libanu, jego zastepca, byli ministrowie, głowa parlamentu, posłowie, i mufti Tripoli – zniknęli z kraju z obawy o własne bezpieczeństwo. Inni ważni politycy zamknęli się w swych domach .

Syria straciła ponad 40 000 zabitych od marca 2011, w walkach między Asadem, popieranym przez Iran, Irak i Rosję – a opozycją religijną, etniczną, polityczną i ideologiczną, popieraną przez Saudię i Katar.

Wrzenie wzmagające się w Algerii, Jordanii, i w państwach Zatoki Perskiej, rozkład w Sudanie, Iraku, Jemenie, Libii i Syrii sugerują następny wybuch wulkanu arabskiej ulicy.

Dramatyczne przemiany ulicy arabskiej na tle rzeczywistości środkowego wschodu (w oryginale: Mizrah ha’Tichon*) – bez powiązania z kwestią palestyńską i polityką Izraela – zobowiazują do dramatyczych zmian polityki Izraela i USA.

Dramatyczna eskalacja brutalności, niepewności, niestabilności, braku zaufania i zdrady – rzucające światło na kruchość umów i przymierzy na środkowym wschodzie – domaga się dramatycznego zaostrzenia potrzeb bezpieczeństwa Izraela.

Eskalacja nienawiści ulicy arabskiej wobec USA, wycofanie się USA z Iraku, przewidywane wycofanie z Afganistanu, i przewidywane cięcia w amerykańskim budżecie obronnym domagają się wzmocnienia, dla obopólnej korzyści, strategicznej ,

amb. ret. Yoram Ettinger

Tłumaczyła z hebrajskiego Olga Degani
edycja angielska tutaj

* Mizrach ha’Tichon – państwa bliskiej i środkowej Azji oraz północnej Afryki. (dosłownie: środkowy wschod)
** juz ponad tydzień trwają demonstracje w Egipcie, przeciw islamizacji, tłumione brutalnie i Mursi zarządził stan wyjatkowy w Port Saidzie i w Suezie.