Eliza Segiet , absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych Wiedza o Kulturze i Filozofia, Podyplomowe Prawo Karne Skarbowe i Gospodarcze, Studium Literacko Artystyczne przy Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Studium Realizacji Eksploatacji Telewizyjno- Filmowej w Łodzi. Ukończyła szkolenia specjalistyczne organizowane na Uniwersytecie Jagiellońskim: 1] pt. Twórczość i samokontrola w procesie edukacji, 2] pt. Wizja nauki i sztuki w myśli konfucjańskiego kręgu kulturowego, 3] pt. Kultura regionu himalajskiego. Wydała trzy tomiki poezji: 2013r. Romans z sobą,[ Sowello] 2014r. Myślne miraże, [ Miniatura] 2016r. Chmurność, [Signo] 2015r. monodram Prześwity,[Signo]

Dzis Walentynkowo

Kształt miłości

Namalowała go myślami,
czuła nawet dotyk.
Jedwabiste dłonie
kreślące na jej ustach
kształt miłości.
Była z nim,
chyba…
na końcu ziemi
pulsującej jak…
jak życie.
Ziemi obsypanej
słonymi perłami.

Na jej Plaży Marzeń,
słyszała jak fale
rozmawiały z falami,
jak powiedział:
dobrze mi z tobą.
Kłamał?
Czy one kłamały?

To nic,
że był tylko wyobrażony,
ale
przecież możliwy.
Jej wszystko i nic.

Sztaluga

Gdybyś
zatrzymał mnie na zawsze
w obłokach z pasteli.
Moje ciało wabiłoby
zapachem wspomnienia.

Śniłabym
na kamiennej ścianie,
na płótnie.
Chcę na sztaludze
zapraszać do mojego snu.

Gdybyś
zatrzymał mnie na zawsze
w zapachu druku.

A może,
zatrzymaj mnie tylko w sercu.

Wiem,
tego nie zrobisz, bo ono umarło.

A ja,
mój Abelardzie
dalej idę ku miłości.

Wszystkie wpisy Elise Segiet

TUTAJ