Eliza Segiet , absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych Wiedza o Kulturze i Filozofia, Podyplomowe Prawo Karne Skarbowe i Gospodarcze, Studium Literacko Artystyczne przy Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Studium Realizacji Eksploatacji Telewizyjno- Filmowej w Łodzi. Ukończyła szkolenia specjalistyczne organizowane na Uniwersytecie Jagiellońskim: 1] pt. Twórczość i samokontrola w procesie edukacji, 2] pt. Wizja nauki i sztuki w myśli konfucjańskiego kręgu kulturowego, 3] pt. Kultura regionu himalajskiego. Wydała trzy tomiki poezji: 2013r. Romans z sobą,[ Sowello] 2014r. Myślne miraże, [ Miniatura] 2016r. Chmurność, [Signo] 2015r. monodram Prześwity,[Signo ]

Ponizej wiersze z  ksiazki „Myślne miraże”

Eter

Porażona eterem miłości
leży na pustkowiu.

Jej bezludzie
oślepia nawet ciemnością.
Budzona z eteru –
wciąż śni.

Kalejdoskop         doktorowi Andrzejowi Kozokowi

Miałam sen,
wszyscy stali ubrani
chyba w białe bandaże.
Była szafka,
na niej budzik.
Spałam!
Kiedy się obudziłam,
widziałam wszystko
jak w kalejdoskopie.
Oni stali,
on dzwonił.
Teraz wiem,
to nie ja miałam sen,
tylko on miał mnie.
Ja w objęciach bieli,
zastygła jak lód.
Ta sama,
a jednak inna.
Powoli topnieję.

Przebudzona

Czuje jak wiatr przesuwa czas,
siwieją wspomnienia
ludzi ze snów.
Już przebudzona.

Na jawie jest inaczej.
Realni.
Ale czy warto o nich śnić?
Noce
wyczulają.

Wszystkie wpisy Elizy

TUTAJ