Ludwik Janion

Mieszka w Warszawie. Autor opowiadań, poezji, książek dla dzieci także publicystyka i krytyka literacka. Z ważniejszych: powieść „Zwijanie świata ”słowo/obraz terytoria” 2007, dwa tomy „Antologii poezji – Cogito”, antologie poezji młodych autorów: „Zanim wypełni się wiek” i „Dziesięć razy rok”. Poezje publikuje w „Twórczości”, „Toposie”, „Odrze”, w przeszłości także w „Literaturze”, „Fantastyce”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Kresach”, „Akcencie” i in. Współpracował z wieloma pismami, od „Szachów” poczynając, na „Kocich Sprawach” kończąc. Od 20 lat prowadzi w pismach „Cogito” i „Victor” działy poświęcone twórczości młodych autorów. W drugim programie Polskiego Radia przez dwa lata prowadził audycję: „Czas na debiut”. Autor słuchowisk radiowych dla dzieci, a także czterech części cieszącej się powodzeniem książki dla dzieci „Adaś i Słoń’, ponadto: „Paca i podróż dookoła świata” oraz zbiór wierszy ilustrujących arcydzieła światowego malarstwa: „Siła wyobraźni”. W latach 2010 – 2015 ghostwriter w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego. Eksszachista, belfer, radiowiec, scenarzysta… Ma sławną ciotkę i trzy córki.

„Czuję osobistą łączność z pokoleniami walczących o swoje prawa kobiet” Nie jest to cytat dokładny z jakiejś pracy, to częsta wypowiedź Marii Janion, jedna z tych, która najlepiej tłumaczy: po co nam historia, daje nadzieję, że nie jesteśmy znikąd.

„Kol isze – głos kobiet w poezji żydowskiej” Joanny Lisek to 650 stron historii emancypacji z najbardziej patriarchalnego świata, jaki stworzyło 5 tysięcy wspólnych lat, a jednocześnie nawał zupełnie nam nieznanej poezji, często wybitnej. Kultura jidysz jest fenomenem potwierdzającym, że nie tylko ewolucja, także rewolucje są napędem kultury. W ciągu trzech pokoleń kultura jidysz stała się kulturą pełną, samowystarczalną, ogarniającą całą ludzka duchowość.

Pozostały zachwyt i arcydzieła. Przedstawione przez Joannę Lisek sylwetki poetek z trzech najważniejszych skupisk języka jidysz: Polska, Rosja, Nowy Jork, dopełnione jej filologicznymi, ale nie bez wrażliwości na poezję, przekładami, obok poezji, wskazują na wiele odmian, wiele dróg prowadzących ze sztetła z mamełoszn (język matczyny w odróżnieniu od świętego języka – hebrajskiego) do wybicia się w świat kobiecej duchowości. Dla mnie najciekawsze są kobiety postulujące pogodzenie (odczytanie na nowo) żydowskiej ortodoksji, skomplikowanych tradycyjnych reguł i scholastyki religijnej z ruchem wyzwolenia kobiet. Oczywiście, ilu rabinów, tyle zdań na ten temat…

„Kol isze” jest pracą habilitacyjną Joanny Lisek, wcześniejsza praca doktorska to kapitalna monografia żydowskiej grupy artystycznej – Jung Wilne. Dyskusja nad tytułami trwa, w przypadku pani Joanny nie miałbym nic przeciwko wprowadzeniu jeszcze kilku pośrednich tytułów.

Wszystkie wpisy Ludwika

TUTAJ