Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku  w International Poetry Press Publications (Kanada).

Trampolina 

Nie planuje, 
ale bezmyślnie podąża do celu
− śmierci Ziemi.
Zapomina, że lądy, morza, oceany
to miejsca życia. 
Trampoliną do ich zagłady jest 
człowiek
− kiedyś nazywany homo sapiens,
dzisiaj…

Lepiej przemilczeć.

Proteza

Kiedyś było inaczej. 

Lepiej?

Ciekawiej!

Były twarze, 
nie awatary. 

Rozmowa 
− nie litery na ekranie.

Słowa miały barwę głosu
albo zapach druku.

Na wyciągnięcie ręki nie byliśmy
połączeni ze światem.

Dziadku, o czym mówisz? 

Źle powiedziałem
− dzisiaj przedłużeniem ręki jest telefon

− proteza współczesności.

Totem

Budowniczy i niszczyciel,
myślący i bezmyślny
zostawia po sobie ślad 
plastiku 
− totem współczesności. 

Poslowie Kingi Mynarskiej TUTAJ

Poprzednie czesci TUTAJ