(Wypis z JNS).Masowe rozruchy we Francji po zastrzeleniu przez policję 17-letniego Algierczyka na paryskim przedmieściu Nanterre. Zbuntowane tłumy w dzielnicach zamieszkanych przez muzułmanów palą samochody, rabują sklepy, setki rannych w starciach z policją.
Wandale zeszpecili pomnik Holokaustu i żydowskiego ruchu oporu antypolicyjnymi napisami. Na paryskim przedmieściu Sarcelles zamieszkałym przez Żydów wznoszono antysemickie hasła, rabując żydowskie sklepy.
W całym kraju napada się na rozpoznawalnych Żydów. 45 tysięcy policji walczy z chaosem w Paryżu, Lyonie, Marsylii, Grenoble.PS Francja to najlepszy kawałek ziemi, powiedziała mi pewna żydowska inteligentka jakieś trzydzieści lat temu w Paryżu. Dziś już by tego nie powtórzyła. A moje pytanie do Europejczyków: Nie chcieliście Żydów?
Kategorie: Uncategorized
Leonowi Schatzowi
Zgoda, Hitler Bööka fascynował ale również wschodnioeuropejscy Żydzi. Początkowo (w 1915) w Warszawie, a potem w Palestynie. Darzył ich ogromną sympatią i nienawidził (tak, tak) nazistowskiego antysemityzmu.
b.
Några månader efter att nazisterna kommit till makten bevittnade Böök bokbålet vid Unter den Linden i Berlin. I boken Hitlers Tyskland (1933) försvarar han bokbålet med orden: “Elden är ett renande element, och midnattsbålet framför universitetet får utan tvivel många verkningar, som blott den förtorkade fackmannen, den bornerade estetiska specialisten kan vara hågad att beklaga”.[28] I ett berömt tal inför studenter vid Lunds universitet den 4 oktober 1940 (då Tyskland ockuperat större delen av Västeuropa) uppmanar han till uppslutning bakom Tysklands sida i kriget: “Känner vi inte djupare än någonsin, att om vi tror på mänskligheten, så måste vi tro på stormens herre, så måste vi tro, att den världshistoriens stora process, som tänkare har kallat för kvalfull, också är gudomlig?”.[29]
Polecam Google translate.
Bronek , znalazles fajnego syjoniste , fascynat i wielbiciela hitlera i palenia ksiazek .
Niezle.
Markowi Pelcowi
Współczesny Izrael niełatwo zrozumieć, mieszkańcy znani są z temperamentu. Kiedyś pewnie też istniały, dzisiaj już niezamaskowane poprawnościa polityczną wyciekają na zewnątrz epitety typu faszyzm czy bolszewia. Z drugiej strony kraj o odmiennym temparamencie, żyję w Szwecji, też produkuje sygnaly, które światu trudno pojąć. Nawiasem mówiąc, mi rownież.
Wyżej był wstęp, teraz do rzeczy czyli slów parę o syjonizmie: Z pewnością niepokoi cię fakt, ze wzrasta muzulmańskie zagrożenie i francuscy Żydzi pakują walizki. Skomentowaleś: ”Żydzi opuszczają Francję. To niedobry znak dla tego kraju.” A dla Izraela? – pytam
Wyczytałem kiedyś w sieci, cytuję: „wielu Izraelczykom pojęcie ruchu syjonistycznego wydaje się przestarzałe. Wydają się uwazać, że syjonizm jest czymś, o czym przypomina się odwiedzając muzeum historyczne”. I dalej: „dalsze istnienie niektórych bytów, których korzenie sięgają Bazylei, a nawet spór o państwo żydowskie są jak skamieniałe pozostałości XIX wieku zatopione w bursztynie”.
Licze, ze dalsza część komentarza nie tylko ciebie moze zaciekawić.
Za ojca syjonizmu uważa się Herzla, mało kto wie o wkładzie szwedzkiego syjonisty, nazywał się Fredrik Böök
Herzl urodził się 23 lata przed Böökiem. Wiadomo, że nie przewidywał konfliktu między Żydami a Arabami. Spodziewał się, że arabska ludność będzie wdzięczna swoim żydowskim sąsiadom za poprawę sytuacji ekonomicznej Palestyny. Böök nie był takim optymistą, prorokował konflikt i słowo, dobrze o tym wiemy, oblekło się niestety w ciało. Byl namiętnym admiratorem Herzla lecz uszczypliwie czy nie napisał w „Podróży do Jerozolimy wiosną 1925″ o swoim wielkim poprzedniku: -”Nie zdawał sobie na poważnie sprawy, że Palestyna już była zamieszkana.” Warto w tym miejscu dodać, że przez długi okres czasu syjonistyczni ideologowie wychodzili z cichego zalożenia, że Arabowie stanowili quantité néglieable czyli tak malą grupę, że można ją było pominąć. Stąd hasło chyba jednak nie samego Herzla a jego akolitów – syjonistycznych agitatorów: „dajmy narodowi bez kraju kraj bez narodu”.
A co do samej książki: Naczelny Rabin Sztokholmu tak ją skomentowal: „Najdojrzalsza i najwnikliwsza opowieść nie-Żyda o zmartwychwstającej Ziemi Izraela”.
Zdumiewające, sukces skolonizowania Palestyny dalece jeszcze niepewny, mimo to żydowscy imigranci budują Uniwersytet Hebrajski, na otwarciu stawiają się tłumy, wśród nich prominentni arabscy(sic!) szejkowie i profesor literatury Fredrik Böök, przez organizatorów darzony prestiżem przynależnym członkowi Komitetu przyznającego Nobla.
I tyle na teraz o wojującym syjoniscie Bööku. Miał i inne oblicza ale o nich może innym razem.
Bądźcie mili się odezwać, zainteresowani.
Bronek
MP:
Niewielu Żydów francuskich dotrze do Izraela aby zostać. Tylko ci którzy praktykują judaizm, przeważnie potomkowie Żydów Maghrebu. A Twoja obawa że państwo europejskie nie może funkcjonować bez Żydów jest bezpodstawna; państwa Wyszehradu i ogólnie środkowej i wschodniej Europy prosperują bez wpływu żydowskiego na gospodarkę i politykę. O wiele lepiej od zachodniej Europy.
Głównym celem emigracji Żydów francuskich jest, moim zdaniem, Kanada. Na dłuższą metę natkną się tam na podobne przejawy wrogości jak we Francji. Może zdobędą spokój na jedno pokolenia, a może i to nie.
Żydzi opuszczają Francję. To niedobry znak dla tego kraju.
Niech ich krew zaleje soczysta i goraca tycg obok pomnika LK 2705