Izrael nauczył się nie ignorować oznak zbliżającej się wojny i pławić się w euforii osiągnięć z przeszłości, niezależnie od tego, jak wielkie by one nie były. Ale nie należy też ignorować sygnałów pokoju.
W swoich zeznaniach przed Komisją Agranat, która badała wojnę Jom Kippur, płk Gabi Amir opisał fatalne i trudne godziny walk na Półwyspie Synaj w następujący sposób: Jednostki “donosiły przez radio, że wróg posuwa się naprzód i zaczyna nas atakować… Widziałem, że w odległości trzech do czterech kilometrów ode mnie czołgi i APC posuwały się naprzód, zatrzymywały się i strzelały – a między nimi ogromna ilość piechoty. Wszystko to maszerowało w naszą stronę, naprzód. To była scena, której nikt z nas nigdy wcześniej nie widział. Dostaliśmy pozwolenie na wycofanie się. Otrzymaliśmy pozwolenie, ale nie wycofaliśmy się”.
Nawet 50 lat po wojnie Jom Kippur powód, dla którego wojna zakończyła się tak, jak się zakończyła, jest dla wszystkich jasny. Była to odwaga i pomysłowość dowódców i bojowników w terenie, którzy stanęli pomimo niepowodzenia ostrzeżenia i odstraszania, co doprowadziło do egzystencjalnego zagrożenia dla Izraela; ich poświęcenie, odwaga, inicjatywa, oddanie i poświęcenie; poczucie wspólnej odpowiedzialności za naród i ojczyznę.
To dzięki nim wojna, w której Izrael rozpoczął w niekorzystnej sytuacji, zakończyła się imponującym zwycięstwem.
Byłem w wieku bar micwy, kiedy wybuchła wojna i od tego czasu, każdego roku w Dzień Pamięci Poległych Żołnierzy i Ofiar Terroru, dorastając w dzielnicy Tzahala w Tel Awiwie, nazwiska 11 bohaterów z okolicy, którzy polegli na wojnie, odbijały się echem w moich uszach: sąsiedzi i przyjaciele, rodzeństwo moich najlepszych przyjaciół, najlepsi przyjaciele mojego brata. Wojna odcisnęła piętno na całym pokoleniu, które otrzymało śmiertelny cios i doświadczyło wielkiego złamania. Nie wiem, czy rany zadane 50 lat temu kiedykolwiek się zagoją.
Wojna nauczyła nas dwóch głównych lekcji, które pozostają aktualne nawet po pół wieku.
Po niesamowitym zwycięstwie Izraela w wojnie sześciodniowej w 1967 r. w społeczeństwie panowała atmosfera “byliśmy jak marzyciele”, która doprowadziła do zignorowania przez IDF wielu słabości ujawnionych podczas konfliktu, w tym tych dotyczących danych wywiadowczych dotyczących zamiarów Arabów, które okazały się fałszywe.
Wojna Jom Kippur jeszcze bardziej wzmocniła przekonanie, że Izrael musi być przygotowany na wszelkie scenariusze i pracować nad tworzeniem wysokiej jakości, zintegrowanych i zróżnicowanych danych wywiadowczych, jednocześnie działając z pokorą i ciągłą samokontrolą.
Nauczyliśmy się nie ignorować oznak zbliżającej się wojny i pławić się w euforii osiągnięć z przeszłości, jakkolwiek wielkie by one nie były. Świat musi wiedzieć, że Izrael może bronić się sam – w dowolny sposób, w dowolnym czasie i miejscu.
Jest też druga, równie ważna lekcja: nie ignorować oznak pokoju. Z perspektywy czasu stało się jasne, że ówczesny prezydent Egiptu Anwar Sadat przekazał jasne sygnały w roku poprzedzającym wojnę Jom Kippur, dotyczące jego pragnienia zawarcia traktatu pokojowego. Niestety, tak jak 50 lat temu zignorowano oznaki wojny, tak samo zignorowano rękę wyciągniętą do pokoju.
Pokój, który wydawał się niemożliwy jeszcze kilka lat wcześniej, stał się rzeczywistością, w dużej mierze dzięki zwycięstwu Izraela w wojnie.
Wojna Jom Kippur zmieniła oblicze narodu i wstrząsnęła nim dyplomatycznie, politycznie, mentalnie i społecznie. Niektórzy twierdzą, że był to moment, w którym solidarność w społeczeństwie izraelskim uległa erozji, a wszyscy widzimy pogłębianie się podziałów nawet dzisiaj.
Wydarzenia ostatnich kilku miesięcy jeszcze bardziej pogłębiły podziały w izraelskim społeczeństwie, czyniąc jedność najtrudniejszą i najważniejszą bitwą, jaka nas czeka, być może od dramatycznych dni wojny Jom Kippur. Wysiłki na rzecz zjednoczenia narodu, łączenia, mediacji między naszymi różnicami i budowania mostów były i nadal są moją życiową misją, podobnie jak misją całego Izraela.
Pięćdziesiąt lat po wojnie Jom Kippur wszyscy z podziwem wspominamy naszych dzielnych braci, którzy zapłacili najcięższą cenę ze wszystkich, oraz ich bliskich, którzy żyją w cieniu straty, a także tych, którzy zostali ranni na wojnie na ciele i duszy.
W tym dniu wszyscy pochylamy głowy przed wielkością ich poświęcenia i pragniemy być tego godni jako kraj, społeczeństwo i obywatele.
Dwa główne wnioski z wojny Jom Kippur
Kategorie: Uncategorized
@Adam J.
Uzywam AI prawie ze codziennie i mniej wiecej 10% odpowiedzi jakie otrzymuje od AI sa falszywe, ale to i tak znacznie lepiej niz Twoje posty do mnie ktore w 100% zawieraja falszywe informacje.
Np Twoj post z 28/09/2023 o 01:06 zawiera falszywa informacje “W/g ciebie to AI (ktory przeciez tylko sklada tekst z dostepnych materialow) jest godzien bezkrytycznego zaufania” a Twoj post z 28/09/2023 o 13:22 podaje falszywa informacje “Poniewaz wyraznie opusciles Naszego Jedynego AdonAI, bo Adon ci sie znudzil – wiec ”ostal ci sie jeno AI”. I wciskasz nam tego twojego nowego zlotego cielca, jako jedyna prawde, w ktora bezkrytycznie nalezy wierzyc”.
..
Tak samo jak AI karmi sie roznymi informacjami – z ludzmi jest podobnie, karmieni jestesmy roznymi mediami.
Moim mottem jest ze kazda informacje nalezy sprawdzac – moja, Twoja czy tez nawet p. ml, dlatego prawie zawsze podaje zrodla informacji na ktorych sie opieram.
Jezeli cos dla mnie jest waznego – pytam sie chatGPT i Barda – ktore karmiono roznym pokarmem i pytam ich skad czerpia ta informacje.
Jesli czytales 1984 i Animal Farm Orwela, to nie rozumiem dlaczego nim tak wymachujesz – jesli twierdzisz ze zyjemy w Orwelowskim swiece to znaczy ze nic z tych ksiazek nie zrozumiales. Jesli juz – to nasz swiat bardziej przypomina ‘Nowy Wspanialy Swiat’ Huxley’a niz Orwella w ktorym ludzi torturami zmuszano do wiary.
Yossi, w koncu napisales cos prawdziwego o tym twoim AI: tekstami (ktorymi) AI ”KARMIONO”. Bo tu chodzi o zrodla, ktorymi AI sie KARMI, zeby rezultat byl odpowiedni. Poniewaz wyraznie opusciles Naszego Jedynego AdonAI, bo Adon ci sie znudzil – wiec ”ostal ci sie jeno AI”. I wciskasz nam tego twojego nowego zlotego cielca, jako jedyna prawde, w ktora bezkrytycznie nalezy wierzyc. Najgorsze w tym, ze nie jestes jedyny z ta wiara. Gdyby Orwell zyl dzisiaj napisalby: ten, kto rzadzi AI ma w reku przeszlosc, terazniejszosc i przyszlosc. I dlatego zaczynam sie bac!!!
ml.Schlesinger po chrzcie przestal byc zydem,lecz pozostal Zydem w wersji ”a geszmate jid”.Poza tym drobnym detalem masz racje.
Ad M.P. Rzeczywiscie, Schlesinger przechrzcil sie jako dorosly na presbyterianina, Zydem wiec potym nie byl, baba z wozu koniom lzej, nie to ze wsrod Zydow nie ma ohydnych lizuchow, co np. ten blog wykazuje
@Adam J.
”Yossi, jakby ci to powiedziec w orwellowski sposob: prawda nalezy do tego, kto ma monopol na pisanie historii. W/g ciebie to AI (ktory przeciez tylko sklada tekst z dostepnych materialow) jest godzien bezkrytycznego zaufania”
—
Adam, dziekuje ze wkladasz mi w usta tylko slowa ktorych nigdy nie powiedzialem, a nie cos innego.
To co chcialem podkreslic to ze sa inne opinie niz te wyrazane przez p. ml. Kto chce niech wierzy p. ml, kto chce niech wierzy w spisek tych co maja monopol na pisanie historii, a kto chce niech wierzy ze AI to program piszacy slowa ktore maja najwieksze prawdopodobienstwo byc polaczone w oparciu od tego jakimi tekstami AI karmiono.
Yossi, jakby ci to powiedziec w orwellowski sposob: prawda nalezy do tego, kto ma monopol na pisanie historii. W/g ciebie to AI (ktory przeciez tylko sklada tekst z dostepnych materialow) jest godzien bezkrytycznego zaufania – czego nawet Orwell nie przewidzial. Pisal: Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość; kto rządzi teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość. AI? Ja naprawde zaczynam sie bac!!!
Ad ml
Kissinger owszem Żyd, Schlesinger nie…
K. przedstawia to nieco inaczej – był pewny że Izrael da sobie radę. To że nie dopuścił do rozbicia okrazonej Iii armii egipskiej zaowocowalo pokojem z Egiptem który się utrzymał do dzisiaj.
A ja m trzeci wniosek a raczej odkryvie. Genialna Simulator game ” Htpps.sagger.com
Która stworzyli wielcy synisci Daniel Wencel I Hannah W
@—
”YH. Czy mógłbyś się trzymać jednego języka i nie kopiować masę linków i cytatów.”
—
OK.
YH. Czy mógłbyś się trzymać jednego języka i nie kopiować masę linków i cytatów.
Krótko i zwięźle ma być Twój komentarz. Chcesz dużo pisać udostepnie tobie miejsce na blogu
@ml
”Z perspektywy czasu stało się jasne, że ówczesny prezydent Egiptu Anwar Sadat przekazał jasne sygnały w roku poprzedzającym wojnę Jom Kippur, dotyczące jego pragnienia zawarcia traktatu pokojowego. Niestety, tak jak 50 lat temu zignorowano oznaki wojny, tak samo zignorowano rękę wyciągniętą do pokoju”
Nieprawda.”
[…]
”Tylko grozba ze Izrael uzyje broni atomowej zmusila Ameryke do dzialania.”
—
Dziekuje ze wyjasniles nam te wazne sprawy, bo caly swiat, a szczegolnie Sztuczna Inteligiencja rozpewszechniaja bezczelne klamstwa. Ja oczywiscie wierze w Twoje kazde slowo, ale popatrz jak AI sie rozzuchwalila:
..
Yossi: did Egyptian president Sadat tried to reach peace with Israel before Yom Kippur war?
ChatGPT: Yes, Egyptian President Anwar Sadat did make efforts to reach a peaceful resolution with Israel before the Yom Kippur War (also known as the October War or Ramadan War) in 1973. Sadat’s peace initiatives were part of a broader strategy to recover the Sinai Peninsula, which had been occupied by Israel since the Six-Day War in 1967.
One of the significant steps Sadat took was the expulsion of Soviet military advisors from Egypt in 1972. This move was seen as an attempt to reduce Soviet influence in the region and signal Egypt’s willingness to align with the United States and seek a peaceful resolution to the Arab-Israeli conflict.
Sadat also sent peace feelers to Israel through various intermediaries. One of the most well-known channels was the efforts led by the United States, specifically Secretary of State Henry Kissinger. Kissinger engaged in shuttle diplomacy between Cairo and Jerusalem in an attempt to lay the groundwork for negotiations. These diplomatic efforts eventually led to the signing of the Sinai Interim Agreement (Sinai II) in September 1975, which paved the way for the eventual return of the Sinai Peninsula to Egypt.
However, it’s essential to note that the peace process was a gradual and complex one, and it took several years of negotiations and diplomacy before Egypt and Israel reached a full peace agreement. The Camp David Accords, facilitated by U.S. President Jimmy Carter in 1978, and the subsequent Egypt-Israel Peace Treaty in 1979 formalized the peace between the two countries.
So, yes, President Sadat did make efforts to reach peace with Israel before the Yom Kippur War, and these efforts eventually bore fruit in the form of a peace agreement.
—
Yossi: Did Israel threat to use nuclear bomb during Yom Kippur war forced the US to send the military help to Israel?
ChatGPT: During the Yom Kippur War in 1973, there were concerns and discussions regarding the potential use of nuclear weapons by Israel. However, it’s crucial to note that the threat of nuclear weapons was not the primary factor that led the United States to provide military assistance to Israel during the conflict.
The Yom Kippur War began on October 6, 1973, when Egypt and Syria launched a surprise attack on Israeli positions in the Sinai Peninsula and the Golan Heights. In the early days of the war, the situation was dire for Israel, and it faced significant military challenges. In response to the Israeli request for assistance, the United States initiated a massive resupply effort to aid Israel, codenamed Operation Nickel Grass. This operation involved the airlift of military equipment and supplies to Israel to ensure its survival.
While Israel did have a nuclear weapons program at the time and possessed nuclear capabilities, the U.S. decision to provide military aid to Israel was primarily driven by broader geopolitical considerations and its long-standing support for Israel. The United States viewed Israel as a key ally in the Middle East and was committed to its security. Additionally, there were concerns about the Soviet Union’s role in supporting Egypt and Syria during the conflict, which influenced the U.S. response.
The threat of nuclear weapons was likely a factor in the overall strategic context, but it was not the primary reason for the U.S. intervention. The United States’ support for Israel during the Yom Kippur War was motivated by its strategic interests in the region and its commitment to Israel’s security.
”Z perspektywy czasu stało się jasne, że ówczesny prezydent Egiptu Anwar Sadat przekazał jasne sygnały w roku poprzedzającym wojnę Jom Kippur, dotyczące jego pragnienia zawarcia traktatu pokojowego. Niestety, tak jak 50 lat temu zignorowano oznaki wojny, tak samo zignorowano rękę wyciągniętą do pokoju”
Nieprawda.
Sadat chcial jakiegos zwyciestwa wojskowego , jedyne co znaczylo cos dla Arabow.
Nawet, co jest mniej niz watpliwe, gdyby zadowolil sie wycofaniem z Synaju bez wojny , Izrael pozostalby z falszywymi zalozeniami o IDF .
Nie wiedzialby ze rosyjskie SAM sa tak grozne, IAF nie ma odpowiedzi i ze dotychczasowa taktyka czolgow jest bledna. To byloby rownowazne z unicestwieniem Izraela w wojnie bez Synaju.
Inna lekcja z Yom Kippur wojny jest ” Nigdy nie wiez zapewnieniom i gwarancjom USA i innych ”przyjaciol””
Ameryka zmusila Izrael do zignorowania przemieszczenia, wbrew ukladom, SAM-ow na brzeg Kanalu Sueskiego i wstrzymala dostawy broni gdy Izrael potrzebowal ich,. Tylko grozba ze Izrael uzyje broni atomowej zmusila Ameryke do dzialania.
Inni ”przyjaciele” Izraela zabronili przelotu samolotom z dostawami dla Izraela nad swoim terytorium.
Rowniez Zydzi ,Kissinger i Schlesinger, byli glownymi oponentami Izraela w Ameryce , tak jak i teraz ich nastepcy
Bardzo smutne i niebezpieczne ze Prezydent Izraela wyciaga teraz zle i niekompletne wnioski z Yom Kippuru.