Natalia Waloch

Krewni i przyjaciele osób porwanych przez bojowników Hamasu 7 października trzymają zdjęcia swoich bliskich podczas protestu przed Knesetem, izraelskim parlamentem w Jerozolimie. (Fot. Leo Correa / AP Photo)Świadkowie raportują o gwałtach na kobietach w każdym wieku i dzieciach. Pojmani Hamasowcy przyznają, że gwałcili na rozkaz

W ostatnich dniach w izraelskiej debacie publicznej coraz głośniej mówi się o gwałtach, jakich na Żydówkach mieli dopuszczać się bojownicy Hamasu, którzy 7 października zaatakowali kibuce oraz uczestników festiwalu muzycznego. Uwagę mediów oraz organizacji przykuwa kilka kwestii związanych z przemocą seksualną wobec kobiet i dzieci.

W obszernym tekście w “Times of Israel” Carrie Keller-Lynn pisze, że międzynarodowa opinia publiczna jest sceptyczna wobec doniesień o masowych gwałtach dokonywanych przez Hamasowców na Żydówkach. Wiele mediów pisze o tym jako o niepotwierdzonych doniesieniach, nie o faktach, zaś w mediach społecznościowych wiralowo rozchodzą się “żarty” o niewiarygodnych obywatelkach Izraela, które twierdzą, że podczas ataku 7 października kobiety poddano systemowej przemocy seksualnej.

Powodem takiego stanu rzeczy, wyjaśnia Keller-Lynn – jest m.in. to, że izraelskie władze nie przedstawiły międzynarodowej opinii publicznej żadnych dowodów na gwałty popełnione przez Hamasowców, do mediów oraz międzynarodowych agend nie trafił dotąd żaden raport, który mówiłby o zjawisku. I tu pojawia się sprawa druga, o wiele poważniejsza, która zaczyna zajmować coraz więcej przestrzeni w dyskursie publicznym.

Organizacje zajmujące się prawami kobiet boją się mianowicie, że izraelskie służby bezpowrotnie zaprzepaściły szansę na zebranie dowodów na gwałty.

Wygląda na to, że nagłość brutalnego ataku Hamasu na Izrael sprawił, że specjaliści po prostu nie wykonali pracy, jaką w takim momencie należało zrobić. Wobec tego, że w kilka zaledwie chwil do izraelskich kostnic trafiły setki ciał, cały kraj był w szoku, a rodziny gorączkowo szukały swoich krewnych, cała uwaga skupiła się na identyfikowaniu zwłok i wydawaniu ich bliskim, by mogli je pochować. Niewiele natomiast myślano o tym, żeby poddać je odpowiednim oględzinom i badaniom, a zgromadzony materiał dowodowy zawrzeć w raportach, które potem będą mogły być podstawą do procesów.

Tu pojawia się sprawa trzecia, o której była mowa m.in. podczas webinaru zorganizowanego w niedzielę przez organizacje żydowskie Harvardu. W półtoragodzinnym spotkaniu online udział brała m.in. prawniczka Cochav Elkayam, która powołała do życia specjalną komisję, która ma się zajmować właśnie kwestią gwałtów popełnionych przez Hamas.

Kiedy Elkayam miała odczytać zeznania świadków zbrodni, uprzedziła uczestników webinaru, że mogą być one dla nich szokujące, więc należy dobrze rozważyć, czy nie wyciszyć fonii na kilka najbliższych minut.

Zeznania rzeczywiście są na tyle drastyczne, że nie przytoczę ich tu w całości. Nawet jednak ze szczątkowych danych przedstawionych przez Elkayam wyłania się obraz systemowego terroru sianego za pomocą gwałtów. Trudnością dla śledczych jest to, że na większości ofiar gwałtów dokonano potem egzekucji – jak na rozebranej od pasa w dół kobiecie rzuconej na łóżko i zabitej strzałem w tył głowy. Część pokrzywdzonych nie będzie chciała o tym mówić w ogóle, niektóre przemówią dopiero po latach. Są jednak zeznania świadków, którzy przeżyli najazd Hamasu i dziś gotowi są opowiedzieć, co widzieli. W tej chwili wiadomo, że terroryści, którzy zaatakowali Izrael 7 października, gwałcili kobiety w każdym wieku oraz dzieci, oraz dopuszczali się okaleczania genitaliów i gwałtów zbiorowych.

Kluczową w tej chwili sprawą jest to, co podczas webinaru powiedziała prof. Ruth Halperin-Kaddari: że Izrael ma dowody na to, że Hamas użył gwałtu jako broni wojennej. Halperin-Kaddari to znana prawniczka i obrończyni praw kobiet od lat działająca na arenie międzynarodowej. W latach 2006-18 zasiadała w komitecie ONZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet. Była jedną z pierwszych laureatek przyznawanej przez sekretarza stanu USA nagrody International Women of Courage, jest uznawana za jedną z najbardziej wpływowych osób na świecie, jeśli chodzi o politykę równości płci. Profesorka podkreśliła, że Izrael ma w ręku dokumenty, w których bojownicy Hamasu dostali od przywódców wytyczne, jak mają postępować, w czym zawierało się przyzwolenie na gwałty.

– Dokumenty, które mamy, potwierdzają, że bojownicy dostali jasne rozkazy, mimo że islam zabrania robienia takich rzeczy – mówiła prof. Ruth Halperin-Kaddari. – Ewidentnie bojownicy dostali od swoich imamów specjalną dyspensę w tej sprawie.

Te doniesienia potwierdza coraz bardziej otwarcie izraelski wywiad, który, gdy o sprawie gwałtów wojennych zaczęło być głośno, zmienił nieco politykę komunikacyjną w tym temacie. Wywiad upublicznił m.in. nagrania z przesłuchań pojmanych hamasowców, którzy przyznają, że polecono im iść gwałcić kobiety i dzieci. Jeden z zatrzymanych zeznał też – co potwierdzają również świadkowie – że niektórzy terroryści dopuszczali się aktów nekrofilii.

Wygląda na to, że pod naciskiem organizacji zajmujących się prawami kobiet, śledczy w większym stopniu zaczęli się skupiać na zbieraniu dowodów zbrodni. W tym kontekście w izraelskich mediach podaje się przykład Ukrainy, gdzie od momentu pierwszych doniesień o gwałtach wojennych popełnianych przez wojsko rosyjskie prokuratura i inne służby bardzo pieczołowicie zajmują się zbieraniem dowodów, mających być w przyszłości podstawą do procesów.

Jeśli Izraelowi uda się dowieść, że gwałty nie były “spontanicznym barbarzyństwem” terrorystów, ale zaplanowaną akcją, przestępstwa te będą kwalifikowane jako zbrodnie wojenne i jako takimi zająć będzie się nimi mógł Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze.

Hamas użył gwałtów jako broni wojennej. “Terroryści dostali dyspensę od swoich imamów”