Eliza Segiet – urodziła się i jest. Bywa poetką, czasami pisarką, a niekiedy dramatopisarką.

Dorobek artystyczny:

tomy wierszy:

Romans z sobą, Myślne miraże, Chmurność, Magnetyczni, Magnetic People;

monodram: Prześwity

farsa: Tandem

Tytuł Międzynarodowej Publikacji Roku 2017 (za wiersz Pytania) w Spillwords Press (USA)

Tytuł Międzynarodowej Publikacji Roku 2018 (za wiersz Morze mgieł) w Spillwords Press (USA)

Wiersz Morze mgieł został wybrany jako jeden ze 100 najlepszych wierszy 2018 roku w International Poetry Press Publikations w Kanadzie.

Jej twórczość można znaleźć w antologiach i czasopismach literackich w kraju oraz poza granicami (m.in. Albania, Australia, Bośnia i Hercegowina, Chile, Filipiny, Hiszpania, Indie, Kanada, Kosowo, Macedonia, Mauritius, Nigeria, Portugalia, Rumunia, Singapur, Szkocja, Szwecja, USA, Wenezuela, Wielka Brytania, Zambia).

Biel
Wyrosłeś już
z szukania ideału?
Wiesz,
że uroda jest tylko dodatkiem?
Co z tego,
że teraz wygląda inaczej?

Pozwól jej poczekać,
pozwól zobaczyć!
W tobie też drzemią
przyprószone bielą włosy.

– Czemu je skrywała?
Bała się, że
wolisz szatynki.

Było tak samo

Nie będzie już domu,
dymu z komina.
Nie będzie jutra.
Zmurszałe belki
nie wytrzymują naporu czasu.
W przechylonym domu
zgarbiona kobieta
– czeka.

Jest tak, jak było kiedyś,
tam za domem płynie rzeka.
Tylko teraz
dzieci nie mają czasu patrzeć na starość.

Czas zabrał młodość
– jak noc zabiera wieczór.

Nie ma już dymu w kominie,
nie ma komina,
a tam za domem
wciąż płynie rzeka.

Inaczej

Martwym wzrokiem
słucha świata.
W głowie ma swoje kolory.
Słyszy jak krople rosy
spływają
z leżących pod stopami liści
i szepty:

ślepy, ślepy

Radzi sobie inaczej
jak niemy,
który mówi milcząc.

Wszystkie wpisy Elizy TUTAJ