_{Kiedy grupa terrorystyczna, która rządzi przybrzeżną enklawą wystrzeliła rakiety w Jerozolimę w maju, nigdy nie wyobrażała sobie, że doprowadzi to do uwolnienia się Izraela od wszelkiej odpowiedzialności za dobrobyt Palestyńczyków w Strefie, kończąc zaawansowane plany lepszej infrastruktury energetycznej i wodnej i dla nowych hodowli ryb}

Przetlumaczyl Sir Google Translate

Najważniejszym niemilitarnym osiągnięciem majowych walk w Strefie Gazy jest przejęcie przez Egipt większej odpowiedzialności za gospodarkę enklawy.Im bardziej Izrael dystansuje się od wwozu towarów i pieniędzy na odbudowę Strefy, tym bardziej Egipt – wbrew swojej woli – jest bardziej zaangażowany w zarządzanie nim.

Przez lata Kair z determinacją unikał jakiejkolwiek odpowiedzialności za Gazę, decydując się zamiast tego na mniej napiętą pozycję regionalnego mediatora. Ale teraz, z impetem stworzonym dzięki politycznej krótkowzroczności lidera Hamasu Yahyi Sinwara, Izrael może wreszcie uwolnić się od obowiązku opieki nad mieszkańcami Gazy. Gdy 10 maja Sinwar wydał rozkaz wystrzelenia rakiet na Jerozolimę, nie przewidział, że doprowadzi to do fundamentalnej zmiany w izraelskiej polityce wobec Gazy.Urzędnicy Hamasu, których zadaniem jest nadzorowanie gospodarki Gazy, codziennie informują Sinwar o wysokiej cenie, jaką płacą jej obywatele z powodu jego błędnej kalkulacji, ponieważ Izrael obecnie przesyła tylko towary, które uważa za pomoc humanitarną i paliwo w bardzo ograniczonym zakresie.

Izrael wydał również ograniczone zezwolenia dla około tysiąca łodzi rybackich, które obsługują około 35 000 ludzi w Strefie Gazy i zezwolił na ograniczoną ilość eksportu produktów rolnych na Zachodni Brzeg. Nakłada to nowy ciężar na Egipt, który ma również blokadę na Strefie.ReklamaEgipcjanie nie mieli innego wyboru, jak tylko wypełnić lukę: prezydent Abdel Fattah Al-Sisi obiecał pomoc w wysokości pół miliarda dolarów, ale nie dostarczył jeszcze ani centa. I choć ilość towarów wwożonych do Gazy z Egiptu po majowym konflikcie wzrosła czterokrotnie, to nie jest taka sama, jak dostawy z Izraela. W dniach poprzedzających walki COGAT – ciało łącznikowe IDF z Palestyńczykami – nadal prowadził rozmowy z Hamasem na temat szerokiego opracowania projektów gospodarczych dla Gazy.

8 maja, zaledwie dwa dni przed wybuchem konfliktu, obie strony uzgodniły mechanizm ułatwiający wwóz towarów do Gazy, a także nowy rurociąg, który zwiększyłby ilość wody sprowadzanej do Strefy z Izraela. Zaawansowane rozmowy toczyły się również na temat budowy farm rybnych wzdłuż wybrzeża Gazy, utworzenia dużego zbiornika paliwa, aby zapobiec przyszłym niedoborom energii, oraz wspólnie obsługiwanej strefy przemysłowej na przejściu granicznym Karni. Planowanie wszystkich tych środków było na dość zaawansowanym etapie i Sinwar nigdy nie wyobrażał sobie, że Izrael ośmieli się to wszystko anulować.

Ale w chwili, gdy rakiety zostały wystrzelone z Gazy do izraelskich miasteczek, wszystko się zatrzymało. Izraelski establishment obronny zalecił politykom zmianę kursu w sprawie świadczeń dla Hamasu. Wszystkie umowy zostały anulowane, a most zwodzony podniósł się.ReklamaCo było, nie ma już, powtarzali izraelscy urzędnicy podczas walk. Prawdziwe znaczenie tego jest teraz jasne.W rozmowach, które odbyły się w Kairze w zeszłym tygodniu, Izrael potraktował priorytetowo powrót dwóch izraelskich jeńców i ciał dwóch poległych żołnierzy przetrzymywanych przez Hamas jako warunek wstępny rehabilitacji Gazy, wiedząc doskonale, że grupa terrorystyczna będzie się temu sprzeciwiać. Ale to był tylko podstęp. Izrael dał jasno do zrozumienia Hamasowi, że nie ma więcej układów do zawarcia.

Co więcej, Izrael może teraz wykonać krok, który przygotował przed walkami w Strefie Gazy, ale zdecydował się nie podejmować: całkowity zakaz wjazdu gotówki do Gazy oraz przekazywanie katarskiej pomocy finansowej w formie bonów do rozdysponowania przez ONZ. ReklamaŚwiętowanie zwycięstwa Hamasu po zakończeniu walk 21 maja było krótkotrwałe: do muzułmańskiego święta Id al-Adha dzielą nas niecałe dwa tygodnie, a kupcy z Gazy niechętnie zaopatrują się w towary, obawiając się, że nikt nie będzie miał pieniędzy na ich zakup lub nawet, że może być kolejna runda walki. Poza ponownym ostrzałem rakietowym Hamas nie ma wpływu na Izrael, a IDF tylko czeka na pierwszy lot pocisku jako powód do zniszczenia pozostałych arsenałów organizacji.

Na początku 2022 r. Izrael ukończy nowe wzmocnione ogrodzenie graniczne z Gazą. Podziemna bariera, która powstrzymuje wykopywanie tuneli terrorystycznych na terytorium Izraela, została już ukończona.Całkowite fizyczne oddzielenie Gazy od Izraela jest prawie zakończone. ReklamaKiedy tak jest, Izrael musi zdecydować, czy nadal będzie brać odpowiedzialność – choćby częściowo – za dobrobyt mieszkańców Strefy, nawet jeśli Hamas będzie kontynuował konflikt zbrojny, czy też zamknie drzwi i wyrzuci klucz.

Analiza