---

W filmie o uratowanych dzieciach z getta Minska Mazowieckiego i o moim przezyciu,  dzieki jednej z pierwszych akcji Juliana Grobelnego ktory mieszkal wowczas w naszym miescie i staral sie zorganizowac Zegote aby pomoc pozostalym przy zyciu Zydom juz po likwidacji getta i transporcie do Treblinki .

Film “Memoire bariolée” zrealizowany przez moja corke Patrycje na poczatku lat dziewiedziesiatych, nie przedstawia kompletnej historii mojego uratowania i ktora  pozniej poszukiwalam w archiwach i swiadectwach ocalonych z getta i obozow pracy na terenie Minska Maz.  Teraz juz wiem ze zostalam wyciagnieta wraz z innymi dziecmi ukrywajacymi sie w obozie pracy  ” Kopernika” w pazdzierniku 1942 roku . Nikt oprocz mnie nie przezyl tej akcji ocalenczej. Co oznacza, ze pomimo falszywych papierow i pomocy finansowej Zegoty pozostale 9 cioro dzieci zostalo zamordowane. Moja mlodsza siostra Ester tez nie zostala odnaleziona po wojnie. Byc moze nadal zyje i nie wie ze byla dzieckiem zydowskim.

 Obecnie koncze ksiazke o moim zydowskim i polskim dziecinstwie i o pozniejszym uksztaltowaniu sie wlasnej tozsamosci zydowskiej w lawinie przesadow i nienawisci do Zydow w kilku zakatkach swiata gdzie zylam od 1961 roku…i to po ucieczce nie od PRL- u , a raczej wyzwolenia od pietna zydowskiego “pochodzenia ” stajac sie Polska Zydowka we Francji i w Kanadzie

No i w koncu” Polaniya” w Izraelu.