Słynny dyrygent, który współtworzył legendę nowojorskiej Metropolitan Opera, zmarł 9 marca. Miał 77 lat.

James Levine uznawany był za autora spektakularnego sukcesu Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Przez 40 lat – od 1976 r. pełnił tam funkcję dyrektora artystycznego i muzycznego. Jako dyrygent wziął udział w blisko 3 tys. spektakli, w repertuarze miał 80 tytułów. Założył też wokalną akademię talentów przy Met i spopularyzował operę w telewizji. W 1997 r. został uhonorowany National Medal of Arts. W 2016 r. na stanowisku szefa muzycznego zastąpił go kanadyjski dyrygent Yannick Nézet-Séguin, ale Levine nie zrezygnował z pracy, wciąż pracował nad kolejnymi premierami.

James Levine nie żyje

Pracę w Met rozpoczął jako 29-latek. Zadebiutował, dyrygując “Toscę” Pucciniego w czerwcu 1971 r. Już dwa lata później został głównym dyrygentem nowojorskiej sceny, po kolejnym roku był już dyrektorem artystycznym. Obok zarządzania Met ciągle też występował.

Jego sława, którą zawdzięczał kierowaniu Met, przyniosła mu inne stanowiska. W latach 1999-2004 był dyrektorem muzycznym Filharmonii w Monachium. Następnie – aż do 2011 – piastował to stanowisko w Orkiestrze Symfonicznej w Bostonie. Współpracował też z Filharmoniami w Berlinie i w Wiedniu oraz z Symfoniczną Orkiestrą w Chicago. Przez ponad 20 lat pełnił funkcję dyrektora muzycznego Ravinia Festival, organizowanego przez tę ostatnią instytucję. 

Upadek maestra

W grudniu 2017 r. Levine został oskarżony o molestowanie. Zarzuty dotyczyły trzech niepełnoletnich mężczyzn: Chrisa Browna, Ashoka Paia i Jamesa Letsocka. W marcu 2018 r. Levine stracił pracę. Według dyrygenta zwolnienie go było cynicznym wykorzystaniem ruchu #MeToo. Opera utrzymywała, że ma dowody na jego czyny. Wreszcie wystąpiła przeciwko dyrygentowi do sądu w sprawie kilku przypadków molestowania, których Levine miał się dopuszczać od lat 70. do 90.ubiegłego wieku. Były dyrektor odpowiedział pozwem o zniesławienie.

W sierpniu 2019 r. Opera i Levine podpisali porozumienie, którego szczegóły nie zostały ujawnione opinii publicznej. Rok później, dzięki prześledzeniu rozliczeń finansowych Met, odkryto, że Levine otrzymał 3,5 mln dolarów zadośćuczynienia. Komentatorzy spekulowali, że udało mu się wynegocjować tak wysoką kwotę, ponieważ w jego kontrakcie z Operą nie było zapisków o możliwości zwolnienia go z powodów moralnych. 

Dyrygent zmarł 9 marca w swoim domu w Palm Springs. Informacja o jego śmierci została ujawniona dopiero 17 marca. Potwierdził ją “New York Times”. ***

Levine urodził się w Cincinnati w stanie Ohio w żydowskiej , muzycznej rodzinie. Jego dziadek ze strony matki był kompozytorem i kantorem w synagodze , jego ojciec (Lawrence) był skrzypkiem, który prowadził zespoły taneczne pod pseudonimem „Larry Lee” przed wejściem do firmy odzieżowej ojca, a jego matka (Helen Goldstein Levine) przez krótki czas była aktorką na Broadwayu , występując jako „Helen Golden”. Miał brata, Tomka, który był dwa lata młodszy, który podążył za nim do Nowego Jorku z Cincinnati w 1974 roku iz którym był bardzo blisko. Zatrudnił Toma jako swojego asystenta biznesowego, który zajmował się jego sprawami, układał harmonogram prób, odpowiadał na pytania, szukał miejsca zamieszkania, spotykał się z księgowymi i towarzyszył Levine’owi w podróżach do Europy. Tom był także malarzem.  Mial również młodszą siostrę Janet, która jest doradcą małżeńskim. Zaczął grać na pianinie jako małe dziecko. W dniu 21 lutego 1954 roku, w wieku 10 lat, Levine zadebiutował jako solista grający koncert Felix Mendelssohn „s Piano Concerto No. 2 na koncert młodzieżowej Orkiestry Symfonicznej w Cincinnati w stanie Ohio .