„Zagubione plemię” Bnei Menashe służyło Izraelowi z honorem i doskonałością, ale wielu wciąż czeka na aliję

Przetlumaczyl Sir Google Translate

Gdy Izrael obchodził 73. Dzień Niepodległości w zeszłym tygodniu, Bnei Menashe miał szczególny powód do radości, ponieważ członek ich społeczności został uhonorowany jako jeden z wybitnych żołnierzy Izraela podczas oficjalnej ceremonii w Jerozolimie, której przewodniczył prezydent Reuven Rivlin.

Sierżant sztabowy IDF Nadiv Khaute, lat 21, drugi syn Cwi i Nurit Khaute, urodził się w Izraelu w 2000 roku, zaledwie dwa miesiące po tym, jak jego rodzice dokonali aliji ze swoim starszym bratem Jaakowem z Manipur (stan w północno-wschodnich Indiach). Wstąpił do IDF w 2019 roku i został zaciągnięty do Brygady Spadochronowej, gdzie skończył jako jeden z najlepszych w swoim batalionie. Po ukończeniu kursu z wyróżnieniem Khaute pragnie wrócić do swojej jednostki jako spadochroniarz.

Coroczne cytaty prezydenta Izraela są przyznawane 120 wybitnym żołnierzom z różnych gałęzi, dywizji i jednostek za wyróżniające się osiągnięcia w IDF. Prezydent Reuven Rivlin był gospodarzem dorocznej ceremonii wręczenia Wybitnej Nagrody Prezydenta w swojej oficjalnej rezydencji w Jerozolimie. Obecni byli także premier Benjamin Netanjahu, minister obrony Benny Gantz, szef sztabu armii Aviv Kohavi oraz inni obecni i byli wyżsi rangą wojskowi.Yochanan Phaltual

Nadiv Khaute ze swoimi towarzyszami.

Pokorny wojownik

„Trenowałem z wielką pasją i oddaniem i nie spodziewałem się, że zajdę tak daleko, ale cokolwiek to było, cieszę się, że to zrobiłem” – powiedział sierżant Nadiv. Dodał do tego: „To nie tylko mój wysiłek przyniósł mi ten zaszczyt. Zdobycie tej nagrody nie byłoby możliwe bez inspiracji, które otrzymałem od mamy i taty, a także od kolegów, do których mam największy szacunek i od których czerpię siłę, by stawiać sobie wyzwania i osiągać lepsze wyniki w każdym etap.”

Ojciec Nadiva, Cwi Chaute, dyrektor Shavei Israel, organizacji kierującej wysiłkami zmierzającymi do powrotu Bnei Menasze do Ziemi Izraela, powiedział: „Jestem bardzo dumny z mojego syna, który pomyślnie ukończył krajową służbę wojskową i uzyskał ranking jako jeden z najlepszych spadochroniarzy. Przynosi to wielką radość i dumę mnie i mojej rodzinie, a jeśli Bóg pozwoli, mam nadzieję, że nastąpi więcej ze społeczności ”.

Nic dziwnego, że dwie najczęstsze odpowiedzi, gdy młodzieniec z Bnei Menashe jest pytany, kim chciałby być, kiedy dotarł do Izraela, to albo żołnierz, albo uczeń Tory.

Oczywiście każdy ma inne powody, by wstąpić do wojska. Niektórzy pochodzą z długiej linii członków rodzin, którzy służyli w wojsku. Inni po prostu chcą życia pełnego przygód i osobistego spełnienia. Bez względu na powód, Bnei Menashe byli na ogół wojownikami z tradycji. Byli lojalni, odważni i rycerscy i mają patriotycznego ducha.Yochanan Phaltual

Dumni rodzice

Zagubione Plemię

Bnei (Synowie) Menasze byli jednym z dziesięciu zaginionych plemion Izraela, które zostały wygnane przez Imperium Asyryjskie ponad 27 wieków temu. Na swojej długiej drodze wygnania stoją przed trudnymi wyzwaniami. Niektóre były trudne do przezwyciężenia, zwłaszcza gdy przeciwstawiały się im szanse asymilacji, surowe obce rządy i niegościnna geografia. Jednak walka z przeciwnościami jest czymś, do czego są zdolni. Zwyciężając, śpiewają: „Synu Menasze, my żyjemy! ( Manmasi Chate Kadam Uve! ) ”, To jest postawa„ nigdy nie rezygnuj ”.

Wojna z Wielką Brytanią

Plemię Bnei Menashe jest rozprzestrzenione w stanach północno-wschodnich Indii i części Birmy i było znane pod charakterystycznymi imionami. Indie i Birma (obecnie Myanmar) były częścią Imperium Brytyjskiego podczas pierwszej wojny światowej, a podczas wojny Brytyjczycy zwerbowali tysiące ludzi ze swojego imperium do pomocy w wysiłkach wojennych.

Dla Bnei Menashe pierwsza wojna światowa była momentem przełomowym. Bnei Menashe zostali zmuszeni do służby w ramach Korpusu Pracy Armii Cesarskiej, ogromnej grupy ludzi rekrutowanych do budowy dróg, noszenia bagażu i zapewniania innego rodzaju wsparcia logistycznego. Jednak wodzowie Bnei Menashe odmówili przyłączenia się i zamiast tego wypowiedzieli wojnę kolonizatorom w 1917 roku. Konflikt, który nastąpił, trwał dwa lata (1917-1919) i pochłonął wiele istnień ludzkich. Nazywano ją różnie „Wielką Rebelią Kuki”, „Wojną Anglo-Kuki” i „Zou Gaal”, w zależności od tego, kto i kiedy pisze jej historię.

Wojna Anglo-Kuki w latach 1917-1919 była jednym z największych powstań plemienia przeciwko Brytyjczykom. Ostatecznie milicje Bnei Menashe zostały pokonane liczebnie i wyczerpane przez ciągły napływ wojsk brytyjskich do regionu. Wodzowie i przywódcy Bnei Menashe zostali uwięzieni lub wygnani, a Brytyjczycy rozpoczęli politykę „rozbrajania” plemienia wojowników.

Eksperci od wojny w dżungli

Będąc pod wrażeniem walecznych cech i odwagi Bnei Menashe podczas wojny Anglo-Kuki, Brytyjczycy szybko zdali sobie sprawę z potencjału Bnei Menashe w brytyjskiej armii indyjskiej. Od czasu uzyskania niepodległości przez Indie w 1947 roku, Bnei Menashe stała się integralną częścią armii indyjskiej i służy do dziś.

Pułk Assam, jeden z najlepszych pułków piechoty armii indyjskiej, oraz Assam Rifles, najstarsze siły paramilitarne w Indiach, rekrutowały żołnierzy wyłącznie z północno-wschodnich stanów Indii, w tym stanów Manipur i Mizoram, które są zamieszkane głównie przez Bnei Menashe.

Brytyjscy i indyjscy stratedzy wojskowi odkryli, że Bnei Menashe są dobrze przystosowane do wojny w dżungli. Osiem północno-wschodnich stanów Indii to wilgotny klimat subtropikalny pokryty gęstymi lasami i systemami rzecznymi. Dżungla ma różny wpływ na operacje wojskowe. Gęsta roślinność może ograniczać linie widzenia i łuki ognia, ale może również zapewnić wiele możliwości kamuflażu i mnóstwo materiału do budowy fortyfikacji. Wojna w dżungli była przedmiotem szeroko zakrojonych badań strategów wojskowych i była ważną częścią planowania wielu konfliktów, w tym II wojny światowej (1939-1945) i wojny wietnamskiej (1954-1975), spuścizny Stanów Zjednoczonych. brak stłumienia wietnamskich sił nacjonalistycznych w dżungli i na terenie.

Jeden z najważniejszych na świecie instytutów szkoleniowych w zakresie walki z rebelią i walki w dżungli znajduje się w Vairengte w Mizoram, stanie Bnei Menashe w północno-wschodnich Indiach. Każdego roku gościł odwiedzające jednostki wojskowe ze Stanów Zjednoczonych, Izraela, Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji i wielu innych krajów.Yochanan Phaltual

Bnei Menashe wnieśli swoją kulturę wojowników i dobrze ją wykorzystali w IDF.

Wyjdź z dżungli na pustynię

Z kolei wojsko izraelskie jest nastawione głównie na walkę z wrogami i rebeliantami w środowiskach miejskich. Izraelska taktyka wojskowa w coraz większym stopniu wykorzystuje drony, zaimprowizowane punkty kontrolne, utrzymuje bojowników w defensywie z częstymi nalotami aresztowań, okrążając wioskę, zamykając ją drutem kolczastym oraz jak wykorzystać informacje wywiadowcze w ciągu kilku minut, aby zaatakować poruszający się cel.

I nie jest tajemnicą, że Siły Obronne Izraela są jedną z najlepszych i najpotężniejszych armii, jeśli chodzi o wojnę miejską.

Bnei Menashe, choć ich historia skupia się na przetrwaniu w dżungli i walce, mają niezrównaną reputację w działaniach wojennych w mieście w izraelskiej armii. Każdego roku członkowie społeczności są doceniani za swoje osiągnięcia. Głównym problemem, z jakim się borykają, jest pokonanie bariery językowej, która obejmuje wszelkie formy komunikacji międzykulturowej. Dbanie o odpowiednią edukację językową jest jednym z obszarów, na których instruktorzy wojskowi muszą się skoncentrować w przyszłości.

Dla Nadiv Khaute, sabra (rodowity Izraelczyk) mieszkający w Kiryat Arba (region Hebron), jego językiem ojczystym jest hebrajski, ale dla tych nowych imigrantów, którzy zostali powołani do wojska wkrótce po przybyciu do kraju, nowy język jest jednym z najtrudniejszych napotykają przeszkody.

Dziedzictwo doskonałości

Dla społeczności Bnei Menashe Nadiv Khaute nie był pierwszym laureatem Prezydenckiego Medalu Doskonałości. W 2005 r . Uhonorowano sierżanta sztabowego IDF Tamir Baite, który służy w jednostce Shaked Brygady Givati. W 2017 roku medal otrzymał sierżant sztabowy IDF Eliazer Menashe z Brygady Golani.

Ich historie sukcesu podkreślają wkład, jaki Bnei Menasze chcą wnieść do państwa Izrael i nadszedł czas, aby zakończyć czekanie społeczności w diasporze i umożliwić im jak najszybszy powrót do domu do Izraela i służbę naród, za którym tęsknią z daleka.

 Yochanan Phaltual

Żołnierz IDF „Lost Tribe” uhonorowany przez prezydenta