Rysownik, który w XX wieku wskrzeszał tradycje dziejowej iluminacji. W swojej miniaturze jednak biblijnej diabły zastępował demonami z krwi i kości – Hitlerem i jego świtą. Walczył piórkiem i pędzlem na tyle skutecznie, że pierwsza dama nazwała „jednoosobową armią”.

Własny styl

Urodził się w żydowskiej rodzinie osiadłej w Łodzi po przeprowadzce z carskiej Rosji. Rysuje od dziecka. Jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości nawiązuje współpracę z młodym Tuwimem . Przyjaźni się do końca pobytu Szyka w Polsce. W realiach odradzającego się po zaborach państwa, sztuka od początku jest dla niego policja walki. Rząd dochodzenia do wyjścia – w czasie wojny polsko-bolszewickiej, mały szyk umiejscawiany jako artystycznym wydziału propagandy armii w Łodzi.

Rok po zwycięstwie, gdy sytuacja w Polsce się stabilizuje, dwudziestosiedmioletni Szyk wyrusza do Francji na zaproszenie jednego z paryskich galerzystów. Podróżuje po Europie, wypracowując swój charakterystyczny język, linki historyczną stylizację ze komentarzem komentarza. Czerpie z późnośredniowiecznych i późniejszych, książkowych, wszystkim po raz pierwszy zachwyca w Luwrze jeszcze jako przed.

Ilustruje kluczowe dla kultury i historii żydowskiej teksty. W latach 1926-1928 „Statua ludów XIII wiekunich ludności żydowskiej wolności”, wyznaczników i osób pochodzenia. Szyk wystawia je w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Belwederze i na Zamku Kr ólewskim. Przypomina o wkładzie Żydów w polską historię i kulturę.

Ostrze satyry

Natychmiast po dojściu Hitlera do władzy w Niemczech Szyk ostro krytykuje w swoich karykaturach. Pod koniec lat 30. w Londynie rysownik pracuje nad ilustracjami do Hagadów – tekstu o izraelitów z niewoli egipskiej. W gronie prześladowców umieszcza się podobizny Goeringa i Goebbelsa. Jednak Anglicy, idący jeszcze wwtedy na ulstwa Rzeszy, wobec szefów kierują tworzeniem.

Gdy stany objawiają się niewłaściwą strategią, Brytyjczycy doceniają ostrze satyrycznego artysty polskiego. Po wybuchu wojny nakłaniają się do podróży za Atlantyk, dzięki swoim rysunkom pobudzają opinię publiczną i nakłaniał Stany Zjednoczone i Kanadę do włączenia się do wojny. Szyk organizuje. iw 1940 wyrusza do Kanady

Lokalna gazeta „The Halifax Herald” publikuje informację o tym, że Hitler wyznaczył za polskiego rysownika nagrodę. Ciężko dziś do zweryfikować – ale ta wiadomość od razu na działa na Szyka. W czasie karykatury to nie igraszka.

Jeszcze tego samego roku Szyk przenosi się do USA. Jego sztuka trafia na podatny grunt. W przesłodzonym kraju, rysunek ilustracje Normana Rockwella, siedzący język Szyka trafia w masowe gusta, a jednocześnie zagrzewa się do spaceru z nazistowskim następnymm.

W czasie zdobywania wojny w USA popularność. Przecięt Amerykanin nat na jego końcu na każdym kroku: na mieście może na każdym kroku, rozkwitu w postaci plakatów na wstępie i słupach, iw, pod koniec gazetki, pocztówkach i znaczkach pocztowych. Nie wspominano o przekazaniu o wystawach, z których dochód przeznaczany jest na armii brytyjskiej.

Nowe zamówienie

Szyk zostaje nazwany “jednoosobową armią” przez pierwszą pierwszą damę, Eleanor Roosevelt. Najmocniejsze uderzenie szykuje na amerykański Dzień Niepodległości. Wydaje album “The New Order”, gromadzące rysunki o tematyce wojennej. Pomiędzy satyrycznymi portretami nazistowskich wojskowych i oficjeli odmalowuje w nim również cierpienie ofiar, przede wszystkim Żydów. Wojna to nie spektakl garstki kreskówkowych złoczyńców, ale tragedia mas, przypomina Szyk.

Szyk dostrzega jednak nie tylko i późniejsze ze strony, problemy w Stanach Zjednoczonych, a konkretnie – rasizm. Podczas gdy antynazistowskie rysunki są reprodukowane są amerykańskie, wszędzie, tak te dedykacje afroamerykanów nie są już mile widziane – czasopisma odmawiają ich publikacji.

Ameryka przymyka oko na krytykę skierowaną w jej stronę – Szyk hołubiony jest jako artysta, który miał mieć polityczną artystę “potężną jak bomba”, jak określa się narratorowi powstałego w 1946 roku filmu o producencie wyprodukowanym przez Universal Pictures.

Chociaż istnieje możliwość do USA, aby zagrzewać, aby zrobić spacer z nawojej strony. Zyskuje amerykańskie obywatelstwo i wychwala się panującą w Ameryce. Wkrótce wkrótce się jednak, że jego nową oczyznę opanowuje nowowoje paranoja. Szyk, jako członek lewicujących organizacji, pole pobyty obywatela „antyamerykańskiego”.

Szyk ponownie wypisz swoje poglądy w twórczości – wyśmiewa antykomunistyczną paranoję w swoich rysunkach. Postanowienie miejsca, w którym będzie się następować, jego styl przestaje się taki tytuł, jak w poprzednichach. W USA rozpoczyna się walka o artystyczny rząd dusz pod sztandarami ekspresjonizmu klasycznego.

Szyk umiera u progu nowej epoki, w 1951. Pod koniec życia swojej drugiej ojczyźnie pożegnalny prezent: iluminowaną Deklarację Niepodległości.

Piotr Policht

Artur Szyk — jednoosobowa armia