Jej poezję cenili Skamandryci i Witold Gombrowicz, a swoim talentem, niezwykłą osobowością i urodą podbiła serca warszawskiej bohemy. Kim była Zuzanna Ginczanka?
Wystawa Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem w krakowskim Muzeum Historii Fotografii jest próbą wydobycia śladów jej myśli i sztuki w zestawieniu ze współczesnością i zaprezentowania, jak głęboko Ginczanka oddziałała na artystów następnych pokoleń. Jej postać, długo zapomniana, staje się dzisiaj źródłem fascynujących inspiracji dla artystów, poetów i badaczy. Niezwykła twórczość Zuzanny Ginczanki zostanie zaprezentowana poprzez archiwalia pochodzące z kolekcji Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Zwiedzający będą mieli okazję zobaczyć rękopisy i fotografie z prywatnego albumu poetki, jak również dzieła sztuki współczesnej, które w metaforyczny sposób będą odnosić się zarówno do jej życia, jak i poezji.
Artyści, których dzieła pokazane zostaną na wystawie: Bogusław Bachorczyk, Stanisława Celińska, Hubert Czerepok, Alex Czetwertyński, Renata Dancewicz, Marta Deskur, Zuzanna Ginczanka, Maja Gordon, Aneta Grzeszykowska, Dominik Jałowiński, Ninel Kameraz Kos, Eryk Lipiński, Anna Orlikowska, Krystyna Piotrowska, Mikill Skugga, Slavs and Tatars, Maria Stauber, Aleksandra Waliszewska
Wernisaż wystawy – 8 czerwca o godz. 18:00 w Muzeum Historii Fotografii. Wystawa potrwa do 14 sierpnia 2016 r.
Zuzanna Ginczanka (Zuzanna Polina Gincburg) – polska poetka żydowskiego pochodzenia.
Dorastała na Wołyniu, w kulturowym tyglu – gdzie obok siebie żyli Polacy, Ukraińcy, Rosjanie i Żydzi.Gdy przyjechała do stolicy w 1935 roku, wzbudziła powszechny zachwyt, zarówno dzięki talentowi, jak i niezwykłej urodzie. Była poetką, felietonistką i tłumaczką. Publikowała w „Szpilkach”, „Wiadomościach Literackich”, „Skamandrze”, „Nowych Widnokręgach” i „Almanachu Literackim”. W 1936 roku, w wieku 19 lat wydała debiutancki tomik – O centaurach. Jej wiersze przenika zmysłowość, erotyka i satyra, ale stopniowo do głosu dochodził w nich także strach przed wojną, ostrzeżenie przed antysemityzmem.
Biografia Ginczanki jest głęboko naznaczona tragicznymi wojennymi przeżyciami. Już we wrześniu 1939 roku musiała uciekać do Lwowa. Gdy została zadenuncjowana przez gospodynię domu, w którym mieszkała, cudem uszła z życiem. Jej nazwisko poetka uwieczniła w wierszu [***] (Non omnis moriar)– ironicznym, gorzkim świadectwie czasów wojny. W 1942 roku Ginczanka wyjechała do Krakowa i ukrywała się dzięki sfałszowanym dokumentom w Swoszowicach. Zdradzona przez wygląd, uciekła do Krakowa, gdzie w 1944 roku w domu przy ul. Mikołajskiej aresztowało ją gestapo. Została rozstrzelana.
Współorganizatorzy projektu: Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Festiwal Miłosza, Fundacja Miasto Literatury, Krakowskie Biuro Festiwalowe, Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie, Festiwal Kultury Żydowskiej w Krakowie
http://www.mhf.krakow.pl/?action=exhibition¶m=coming&id=253
Kategorie: Uncategorized
Pragnę zwrócić uwagę Panstwa na wydane przez Pograniczeostatnio Wiersze zebrane Zuzanny Gincznki.Pogranicze to ośrodek,wydawnictwo i fundacja zajmujące się historią i ludźmi zamieszkującymi obszary na styku różnych krajów i kultur.Prowadzą bardzo ciekawą działalność i wiele wnieśli do historii relacji polsko-żydowskich.
Zbiór wierszy Ginczanki,przekładów jej autorstwa i wierszy wielu poetów o Ginczance został wydany w 2014 roku i zapewne można go jeszcze dostać.
Serdecznie polecam bo lektura fascynuje.