.

.

Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union. Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku  w International Poetry Press Publications (Kanada). W The 2019 Poet’s Yearbook  została nagrodzona prestiżową nagrodą Elite Writer’s Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 r. Nominowana do Pushcart Prize 2019 oraz do Naji Naaman Literary Prize 2020.

PRZEDMOWA

Prof. Ignacy S. Fiut

Skraj

Okazało się, że na skraju życia
zostałem sam.
Na bezludziu nie znajdę pomocy,
nie mogę już dalej iść.

Umrę.
A może nie?

Kamienne twarze pomników
− milczą,
nie szukają ratunku.
Ich martwy wzrok
ożywił moje siły.

To nie miejsce do umierania
i nie czas na nie.

Kasztany

Wiesz,
każdego roku
z dziewczynkami zbieraliśmy kasztany,
później robiliśmy ludziki.

Dziadku, a wtedy też?

Wtedy?
Nawet nie wiem czy one były,
normalny świat przestał istnieć.
Nie miałem szans na zabawę.
Walczyłem o życie…

Później
już nic nie miało znaczenia.
Zabawy też były inne.

Rozmowa

Usiądź,
porozmawiajmy.

Dziadku,
czym jest ten,
który przestał być człowiekiem?

− Ciałem.

A ten,
który zatracił w sobie dobro?

− Złem w ludzkiej skórze.

Pamiętaj,
warto być takim,
by można powiedzieć –
to był Ktoś.

Nie zapominaj,
zabójczy ludzie
nie są
piękni,
dobrzy,
prawdziwi.

Rodzimy się bez skazy,
to świat nas zmienia.

− Nie pozwólmy na to!

POSLOWIE 

Kinga Mynarska

Wszystkie wpisy Elizy TUTAJ