Nadeslal

Walerian Domanski

Prezentujemy dzisiaj Waleriana Domanskiego i Jego ksiazke ” Fabryki Dymu”

Kliknij na zdjecie ponizej a pokaze sie w pelnym rozmiarze

„Fabryki dymu”- książka niezwykła.

 O Ksiazce !

„Fabryki dymu” to debiut pisarski Waleriana Domańskiego.” Szokujący tytuł jest całkiem na miejscu, bo i treść opowiadań jest… jeśli nie szokująca, to jest zaskakująca. Opowiadań Domańskiego w zasadzie nie da się zaszufladkować do jakiejkolwiek znanej nam kategorii literackiej. Nie są to

Opowiadania realistyczne,

mimo że akcja toczy się w realnym świecie… dokładniej w czasach wojny, tuż po wojnie i w czasach ustabilizowanego PRL-u. (W kilku akcja toczy się w ZSRR – „Smierć Stalina, „Stalin w saunie”, w jednym na terenie Izraela –„Bunkier”). Teren akcji nie jest jednak istotny, akcja mogłaby się toczyć niemal w każdym komunistycznym kraju. Nie są to także

Opowiadania science – fiction,

czyli nie są to opowiadania z krainy czystej fantazji. Ich treść jest mocno osadzona w realiach życia w PRL-u. I to jest największą siłą tych opowiadań, gdyż są pisane w myśl zasady…TAK MOGŁO BYĆ. Podziwu godna jest niespotykana wyobraźnia autora. Autor ciągle zaskakuje czytelnika, na ogół w zakończeniu (ale nie jest to regułą).

Opowiadania „bez przydziału”

a więc opowiadania nie dające sie zaszufladkować do znanych nam kategorii. Opowiadania typu – ….to się w głowie nie mieści!

A więc „Dwa litry bimbru”, „Hektar ziemi”, „Szewc Juraszek”, „ Latający Kuchar”, „Stalin w saunie”, „Dziad z babą”.

Można pokusić się także o podział opowiadań w zbiorze na:

1. Opowiadania polityczne – „Powitanie Armii Czerwonej”, „Powrót”, „Podporucznik Kędziora”, „Józef Cyrankiewicz”, „Bolesław Bierut” ,  „Kołchozy są lepsze”, „Pepesza” i inne.
2. Opowiadania psychologiczne – „Tereska”, „Przyjaciółki”, „Szewc Juraszek”.

Ale i ten podział nie będzie właściwy, bo w opowiadaniach politycznych mamy do  czynienia z bogatą warstwą psychologiczną. Mamy do czynienia z konkretnymi ludźmi…robotnikami, chłopami, milicjantami, funkcjonariuszami UB, z konkretnymi przywódcami partii a nawet z psychologią dziecka jak to jest w opowiadaniu „Gwiazda Armii Czerwonej”. Najważniejsza jest niezwykłość akcji tych opowiadań, przy zachowaniu prostego, klarownego języka. Przy tym humor i satyra przelewają się w  nich niczym piana z kufla dobrego piwa.

Jest to książka którą powinien przeczytać każdy uczeń, poczynając od uczni starszych klas szkół podstawowych a kończąc na studentach szkół wyższych. Powinni przeczytać ją ci wszyscy którzy mają złudzenia co do pozytywnych cech socjalizmu i komunizmu ale przede wszystkim powinni ją przeczytać z tej prostej przyczyny… że jest to dobra literatura.