Nadeslala Paulina Celnik

Informacja prasowa
z dnia 06.09.2013

Naród NIE wybrany
Paulina Celnik

O książce:
Jak TO się zdarzyło?
To nie był grom z jasnego nieba, to trwało latami: insynuacje, napomknięcia, dziwne milczenie rodziców. I pewnego dnia zrozumieli, że są inni. Inni, bo mają inne pochodzenie. Oni są Żydami. Oni, obywatele Polski, mówiący po polsku, żyjący polskimi problemami, przeważnie świętujący większość świąt narodowych i katolickich – są mniejszością narodową. Do tego niepopularną, nielubianą. (Jeden z moich rozmówców, siedemdziesięcioletni mężczyzna, powiedział: „Gdyby 20 lat temu ktoś mi powiedział, że jestem Żydem, dałbym mu w mordę”.) Spotkałam ludzi w wieku od 25 do 70 lat. W wyniku odkrycia swojej tożsamości większość z nich przeżyła wstrząs. Co z tym zrobić? Komu się zwierzyć, a przed kim to ukryć? To ja jestem ten „parszywy Żyd”? Co powie moja rodzina?
Ci ludzie znaleźli różne rozwiązania. Opowiedzieli mi swoje historie – niektórzy po raz pierwszy w życiu. Mówią o swoich lękach, o emocjach, o nadziejach na przyszłość.

O Autorce:
Paulina Celnik – izraelska socjolog, specjalizuje się w badaniach nad żydowską emigracją z byłego ZSRR do Izraela. Od wielu lat zajmuje się problemami tożsamości wielokulturowej. Książka „Naród NIEwybrany” jest zbiorem wywiadów z ludźmi, którzy w wieku dorosłym odkryli swe żydowskie korzenie.

Fragment:
Bałeś się tego spotkania ze mną?
Nie miałem wątpliwości, że go chcę, bardzo chciałem, natomiast czekałem na dobry moment, żeby móc, wiesz…
Skoczyć.
Ale takiego momentu nie ma…
Jesteś.
Jestem i teraz to jest naprawdę. Kolejny krok dojrzewał we mnie powoli, bo przyjąłem wcześniej, że jesteśmy dość bezradni w tych poszukiwaniach, że niewiele dadzą, że lepiej się ich nie podejmować, bo jak coś się znajdzie, to tylko będzie bolało, a po co. Cieszmy się, że jesteśmy, idźmy do przodu, wojna wiadomo, dzieci… Przez jakiś czas próbowałem z mamą rozmawiać na ten temat, pytając, co pamięta z dzieciństwa. Przede wszystkim odrysowałem od niej te tajemnicze znaki na ciele, prawym boku tułowia, bo mama przez całe lata je ukrywała. To jest najbardziej osobliwa rzecz w tej historii, te dziwne skaryfikacje, znaki, czyli…
Rany?
Blizny układające się w znaki, piktogramy, które niewątpliwie nie są przypadkowe, ani też naturalne. Wyglądało to tak, jakby zostały zrobione celowo. I mama, co jest ironią losu, przez całe życie ukrywała je, nosiła kostiumy jednoczęściowe, żeby nie było ich widać, nawet ja ich nie widziałem przez całe lata. Mama się ich wstydziła, bo bała się, że to jakieś piętno faszystowskie, że to coś „złego”.
Piętno zrobione przez Niemców?
Tak, właśnie. Odrysowałem je.
Pozwoliła?
Tak. Pamiętam jak dziś, to była niedziela, styczeń. Miałem wykład, skończyłem go około pierwszej i nagle poczułem, że to jest ten moment. Wsiadłem w samochód, był piękny dzień. Pojechałem – wiedziałem już, gdzie jest ten dom sióstr zakonnych, do którego mama została podrzucona. To jest na Żelaznej. Jak już dojechałem, to mnie „strzeliło”. Zacząłem się trząść, powstrzymywać łzy i drżenie. Uświadomiłem sobie, że to jest Żelazna. Poczułem wpisaną w to miejsce energię, historię, przekaz. To było bardzo intensywne, emocjonalne uczucie jakiejś tragedii…

Warszawska Firma Wydawnicza s.c.
ul. Ratuszowa 11/5/19
03-450 Warszawa
mail: redakcja@wfw.com.pl
Zamówienia: Dział Dystrybucji – Edyta Karpińska ksiegarnia@wfw.com.pl
Promocja: Katarzyna Kowalska biuro@wfw.com.pl

ZBIÓR WYWIADÓW
• ISBN: 978-83-7805-802-1
• Oprawa: miękka
• Format: 144×206 mm
• Liczba stron: 210
• Premiera: 2013
• Cena: 28 zł