Nadeslal Jakub Gorfin

Smutno mi, ze po wiekach tulaczki i cierpien moj narod nie moze zaznac troche spokoju na tym malym kawalku pustyni przyznanym nam przez ONZ.

Smutno mi, ze media na calym swiecie tak bardzo nas nienawidza i tak nieuczciwie przedstawiaja obecny nasz konflikt z Palestynczykami.

Smutno mi, ze tylu madrych i uczciwych ludzi w Polsce i na swiecie prawie wogole nie orientuje sie o co w tym konflikcie chodzi.

Smutno mi, ze nasze dzieci rosna w bezustannym strachu przed rakietami.

Smutnomi, ze nasze dzieci na cale zycie pozostana z trauma.

Smutno mi widziec codziennie pogrzeby naszych zolnierzy. Mlodzi chlopcy, ktorych jeszcze wczoraj widzialem na szkolnej lawce.

Smutno mi, ze wiedzac co tutaj sie dzieje prawie nikt z moich przyjaciol i kolegow w Polsce nie odezwal sie do mnie.

Smutno mi widziec cierpienie palestynskich dzieci.

Smutno mi widziec na pierwszej lini tylko kobiety i dzieci palestynskie. Gdzie sie pochowali wszyscy “bojownicy” ?

Smutno mi wiedziec jak Hamas morduje swoj wlasny narod.

Tak. Smutno.

Niech sie jednak nikt nie pomyli.

Smutek nie oznacza slabosci.

Juz byli w historii swiata tacy, ktorzy chcieli nas zgladzic.

Ale:

MY SIE NIE DAMY  !!!!!!!

AM  ISRAEL CHAY  !!!!!!!

Rysiek Weiler