Napisal i przyslal

Jerzy Klechta

Kościół rzymskokatolicki wycofał się z planów kanonizowania Krzysztofa Kolumba zaraz po tym jak okazało się, iż był on Żydem – stwierdza hiszpański pisarz Oscar Villar Serrano w książce „Krzysztof Kolumb: najlepiej strzeżona tajemnica” („Cristóbal Colón: el secreto mejor guardado”).

Kolumb utrzymywał zawsze w tajemnicy swoje pochodzenie, „bowiem był Żydem, i od Żydów miał otrzymać fundusze na swoją pierwszą podróż do Ameryki. Według Serrano Kolumb musiał ukryć swoją żydowską religię, gdyż w przygotowywaniu podróży szukał pomocy katolickiej królowej, chociaż wszyscy, którzy najbardziej mu pomogli byli Żydami, zaczynając od bankiera Korony Aragońskiej, Luisa Santángela, aż do samej załogi statków, „w większości złożonej z Żydów”.

Serrano twierdzi, że korespondencja pomiędzy Krzysztofem Kolumbem i jego synem Fernandem zawiera wiele dowodów na jego przynależność do religii żydowskiej. Listy były zamknięte przy pomocy hebrajskich liczb, napisane były w „niezrozumiałym” języku, a zawarte w nich pożegnania przypominały żydowskie błogosławieństwo. Oskar Serrano stwierdza również, że sam Kolumb pisał, iż powinni się zachowywać, jak nakazuje im prawo kanoniczne, ale „pomiędzy nami powinniśmy zachowywać nasze zwyczaje”. Brat Krzysztofa Kolumba został spalony na stosie w Walencji w 1493 r. z powodu bycia Żydem.

Sam Kościół rzymskokatolicki po śmierci Kolumba zaproponował jego kanonizację za fakt krzewienia przez niego chrześcijaństwa wśród Indian w Ameryce, ale zrezygnował z tego zamiaru po tym, jak wykryto, że był on Żydem.

Serrano uważa również, że Kolumb wiedział dokąd podąża w swojej podróży, gdyż był bardzo dobrze poinformowany. Kolumb nie miał być zwykłym awanturnikiem, ale człowiekiem piśmiennym, kartografem i naukowcem posiadającym ponad dwadzieścia tysięcy książek dotyczących nawigacji, które później jego syn dał Dominikanom z Sewilli, a w których można znaleźć własnoręczne zapiski samego Kolumba.

Według autora książki o Krzysztofie Kolumbie ten doskonale miał wiedzieć, jaką odległość powinien był przepłynąć, bowiem posiadał dosyć precyzyjne, pochodzące ze szkoły morskiej w Sagres (Portugalia) mapy. Co do sfinansowania pierwszej podróży Kolumba, to część pieniędzy, które  Santángel dał Kolumnowi pochodziły z jego własnych, bankiera, dochodów z wydobycia soli w Torrevieja.

Serrano w swojej książce przypomina, że Kolumb otaczał się znakomitymi żydowskimi naukowcami: Abraham Jefuda Cresques był twórcą katalońskiego Atlasu, wybitnym włoskim naukowcem był Paolo del Pozzo Toscaneli, florentyńskim podróżnikiem był Nicolo di Conti. No i czerpał z wiedzy swojego brata – Krzysztofa Kolumba, Bartolomé Colón (Bartolomeu Kolumb). Słowem: Żydzi podbili pół świata.

Wszystkie wpisy Jerzego

TUTAJ