Feliks Tych

Niemiecka strategia zagłady Żydów Europy opierała się w dużym stopniu na dezinformacji precyzyjnie zaprogramowanej w Berlinie przez SS-owców z Reichssicherheitshauptamt, m.in przez Adolfa Eichmanna. Żydom wiezionym do obozów natychmiastowej zagłady [annihilation] rozlokowanych przez SS we wspomnianych już lasach okupowej Polski mówiono, że „jadą do pracy na Wschód”. Nieświadomość tego, dokąd naprawdę jadą, trwała często aż do momentu, gdy zamknęły się za nimi drzwi komór gazowych w obozach śmierci. Przed wejściem do komory gazowej ludziom ze świeżo przybyłego transportu SS-mani i ich pomocnicy (tzw. „Trawniki Männer”, przeważnie Ukraińcy) mówili, że idą do odświeżającej kąpieli przed dalszą podróżą.

Wielu Żydów nie dopuszczało do siebie myśli, że „ewakuacja do pracy na Wschodzie” jest w rzeczywistości transportem do miejsc zagłady. Zamiar wymordowania całej wielkiej grupy etnicznej od niemowlęcia do starca był tak monstrualny, że po prostu nie mieścił się w głowie. Powodem niewiary w możliwość tego ludobójstwa była dla wielu także jego irracjonalność. Każdy trzeźwo myślący człowiek wiedział, że zaangażowana na kilku frontach wojny III Rzesza ma duże zapotrzebowanie na siłę roboczą dla przemysłu wojennego. Absurdalne wydawało się, że fanatyczny antysemityzm może górować nad racjonalnymi potrzebami kraju prowadzącego wojnę na wielką skalę i o dużą stawkę. Mimo wszystkich utrudnień i wahań rodził się wśród Żydów opór.

Powstania Żydów w kilku gettach okupowanej Polski (w Warszawie i na mniejszą skalę w Białymstoku, Stanisławowie, Będzinie, Częstochowie i Wilnie) pokazały, że żydowski ruch oporu działał w niemal każdym większym mieście okupowanej Polski. Powstania w obozach zagłady Żydów w Sobiborze i Treblince spowodowały likwidację obu tych fabryk śmierci. Powstanie żydowskich więźniów miało miejsce także w Birkenau. Te i inne fakty o żydowskim ruchu oporu, a także o tysiącach indywidualnych prób Żydów ratowania się po tak zwanej stronie aryjskiej, nakazują relatywizację opinii o bierności ludności żydowskiej wobec Holokaustu. * Niemieckie polowania na Żydów trwały aż do kapitulacji Trzeciej rzeszy dziewiątego maja 1945 roku. Kapitulacji, do której przyczynili się między innymi Żydzi walczący w armiach koalicji anty- hitlerowskiej. Żydzi walczyli na niemal wszystkich frontach II wojny światowej: na wschodnim, zachodnim, południowo- europejskim i północno- afrykańskim. Walczyli również w Azji. Łącznie na frontach II wojny światowej walczyło około miliona siedmiuset tysięcy Żydów.

Jeśli się zważy, że w 1939r. Liczba Żydów na świecie wynosiła ok. 16.600.000, w tym w Europie ok 9.500.000 a w Palestynie ok. 400.00, był to wkład znaczny. Chcę przypomnieć gdzie i w jakich armiach walczyli Żydzi. Według książki „ The Role Of Jews In The Defeat Of The Nazis And Axis Powers” wydanej w 1992r. W Australii przez Victorian Association of Jewish Ex-Servicemen and Women, na wszystkich frontach II wojny światowej walczyło łączni 1.658.000 żołnierzy i oficerów Żydów (mężczyzn i kobiet). 50.000 walczyło jako partyzanci. W armii Stanów Zjednoczonych walczyło 600.000 Żydów w wojskach lądowych, marynarce, lotnictwie i innych rodzajach broni. 20% walczyło w lotnictwie a 10% w marynarce. Ponad pół miliona żołnierzy i oficerów Żydów walczyło w szeregach armii Związku Sowieckiego; 75.000 w armii brytyjskiej, część z nich w Żydowskiej Brygadzie. Jeśli się zważy, że w Palestynie mieszkało wtedy tylko około pół miliona Żydów, ilość uczestników w walkach II wojny światowej jest imponująca; 60.000 żołnierzy- Żydów walczyło w wojskach polskich walczących u boku Wielkiej Brytanii lub Związku Sowieckiego, około 100.000 w armii francuskiej; 30.000 z Palestyny pod mandatem brytyjskim, 20.000 w armii jugosłowiańskiej i 200.000 w armiach Kanady, Południowej Afryki, Australii, Nowej Zelandii i innych krajów.

Walczyło z Niemcami Hitlera również 50.000 żydowskich partyzantów. Dodajmy tu, że w USA Żydzi stanowili wtedy około 3 do 4% ludności, a w armii służyło ponad 8% populacji żydowskiej. W armii sowieckiej Żydzi walczyli ze szczególnym oddaniem w partyzantce, ponieważ działała ona na terenach, na których widać było ślady zbrodni Holokaustu. Znaczną część partyzantów na terenie Wileńszczyzny i Białorusi stanowili Żydzi, którzy zbiegli z gett utworzonych przez Niemców. Szczegółowe informacje o udziale Żydów walczących w latach II wojny światowej w wojskach Związku Sowieckiego oraz w sowieckiej partyzantce zawiera wydana w 2010r. W Jerozolimie przez Yad Vashem znakomicie udokumentowana książka „In The Shadow Of The Red Banner”. Soviet Jews in the War Against Nazi Germany”. Jej autorem jest Yitzhak Arad, weteran II wojny światowej, partyzant działający na Wileńszczyźnie, po wojnie generał w armii państwa Izrael, a później przez 21 lat dyrektor Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie.

Ze starannie zebranych danych tej książki wynika, że w armiach Związku Sowieckiego walczyło w latach II wojny światowej między 510.000 a 540.000 Żydów, plus co najmniej 20.000 partyzantów. Zginęło w tej wojnie od 204.00 do 209.000 żydowskich żołnierzy i oficerów, obywateli Związku Sowieckiego. W Czerwonej Armii w latach wojny służyło 305 żydowskich generałów, stojących na czele największych jednostek wojskowych piechoty, wojsk pancernych, lotnictwa i marynarki. Wielu z nich otrzymało najwyższe odznaczenia wojenne. Na polecenie ogarniętego fobią antysemicką Stalina unikano dalszego awansowania Żydów w korpusie oficerskim. Trzeba pamiętać o tym, że Niemcy wbrew wszelkim międzynarodowym konwencjom zabijali wziętych do niewoli sowieckich żołnierzy i oficerów, którzy byli Żydami. Żydowscy obywatele krajów koalicji antyhitlerowskiej odegrali także dużą rolę w projektowaniu nowych broni i w modernizacji dotychczasowych broni wojsk alianckich. Wynalazki te skróciły znacznie czas trwania wojny. W przypadku Związku Sowieckiego dotyczyło to przemysłu lotniczego, noeych modeli czołgów i artylerii. *

Na zakończenie chcę przypomnieć krótki fragment przemówienia Winstona Churchila na masowym meetingu w New York 21 lipca 1942r. To jest czasie, kiedy droga do zwycięstwa była jeszcze daleka. Oto jego słowa: „All over the world Jewish communities have made their contribution to the United Nations’ cause. Over 10,000 are now serving with the British Forces in the Middle East, more than 20,000 are enrolled in various police formations in Palestine, and, as in this country [the United States], great numbers are employed in that front line constituted by pursuits and industries essential for the prosecution of the war and in various services for civil defense”. Jak widać z tych słów, Churchill, najwybitniejszy strateg koalicji antyhitlerowskiej w II wojnie światowej wysoko oceniał wkład Żydów do wysiłku wojennego aliantów.

Doceńmy go i my