Charakterystyczną cechą niemieckiego nazizmu było to, że dążył do eksterminacji Żydów jako rasy, identyfikując ich jako cele do zagłady na podstawie nawet wątłego związku przodków z judaizmem.

Whoopi Goldberg wpadła w straszny bałagan. Została zawieszona w roli współprowadzącej talk show ABC „The View” po tym, jak powiedziała, że ​​Holokaust nie dotyczył rasy. Zamiast tego, jak powiedziała, chodziło o „nieludzkość człowieka wobec mężczyzny” polegającą na „robieniu tego białym ludziom”.

Nalegała: „Chodzi o to, jak ludzie traktują się nawzajem. To jest problem. Nie ma znaczenia, czy jesteście czarni czy biali, Żydzi… wszyscy zjadają się nawzajem”.

To było wyraźnie idiotyczne. Charakterystyczną cechą niemieckiego nazizmu było to, że dążył do eksterminacji Żydów jako rasy, identyfikując ich jako cele do zagłady na podstawie nawet wątłego związku przodków z judaizmem.

Próbując przeprosić w nadchodzącej burzy, Goldberg pogorszyła sytuację. Mówiąc, że dowiedziała się, że „Hitler i naziści uważali Żydów za rasę niższą”, powiedziała Stephenowi Colbertowi w jego nocnym programie komediowym, że naziści kłamali i faktycznie mieli problemy nie z rasą, ale z pochodzeniem etnicznym, co spowodowało dalsze oburzenie i skłoniło do kolejnych przeprosin.

Ta wrzawa nie powinna być lekceważona jako jedynie ignorancka celebrytka wygłaszająca głupie i obraźliwe uwagi. Goldberg nie doszedł do tych poglądów w próżni. Odzwierciedlają wypaczone postawy, jakie utrzymuje alarmująca liczba ludzi, ale które są na ogół przemilczane, ponieważ ci ludzie są czarni.

Goldberg związała się tym nie budującym węzłem, ponieważ założyła, że ​​rasizm nie jest rasizmem, chyba że jest kierowany przez białych przeciwko czarnym.

Odzwierciedla to krytyczną teorię rasy, radykalną doktrynę, która określa indywidualną tożsamość w kategoriach koloru skóry i utrzymuje, że wszystkie relacje są definiowane przez władzę. Utożsamiając tę ​​władzę z sukcesem gospodarczym lub politycznym, utrzymuje, że biali ludzie są potężni, a zatem są ofiarami, podczas gdy brązowi lub czarnoskórzy ludzie są ich bezsilnymi ofiarami.

Zgodnie z tym dogmatem rasizm nie jest definiowany jako bigoteria jednej grupy przeciwko drugiej, ale jako bigoteria władzy. Dlatego czarni nigdy nie mogą być rasistami. A ponieważ ten punkt widzenia utrzymuje również, że Żydzi kontrolują białe społeczeństwo, są postrzegani jako potężni i dlatego biali, nawet jeśli są ciemnoskórzy.

Tak więc zgodnie z tą zgubną teorią, Żydzi nigdy nie mogą być ofiarami.

Zachód jest obecnie trawiony przez epidemiczny antysemityzm z powodu wzrostu radykalnej polityki w trzech obszarach: świecie muzułmańskim, lewicy i czarnej społeczności.

Radykalny islamizm połączył nazistowski i sowiecki antysemityzm z teologiczną islamską nienawiścią do Żydów.

Zachodnia lewica, z ideami marksistowskimi opartymi na wierze, że kapitalizm oznacza ucisk i że Żydzi stoją za kapitalizmem, została schwytana przez „palestyńską” narrację o Izraelczykach, którzy nastawiają się na dominację i zniewolenie.

A czarna społeczność wpadła w bardzo niepokojące postawy wobec Żydów. W 1998 roku badanie przeprowadzone przez Ligę Przeciw Zniesławieniu (Anti-Defamation League) wykazało, że Afroamerykanie znacznie częściej niż biali Amerykanie mieli poglądy antyżydowskie.

Niektórzy komentatorzy uważają, że niechęć do Czarnych była podsycana przez fakt, że chociaż zarówno Żydzi, jak i Czarni zaczynali na samym dole społeczeństwa, Żydzi dostali się na sam szczyt, podczas gdy Afroamerykanie pozostali w tyle.

W ostatnich latach wzrost krytycznej teorii rasowej i intersekcjonalności napędzał przekonanie dużej części czarnej społeczności, że wszechmocni Żydzi pociągają za wszystkie sznurki za rządem i społeczeństwem.

W 2018 r. Trayon White, radny miejski z Waszyngtonu, oskarżył Rotszyldów o śnieżną pogodę – i został uznany za autentycznie zakłopotanego, gdy wyjaśniono mu, że ma to podtekst antysemicki.

Teksty piosenek rapowych często wykorzystują antysemickie tropy dotyczące żydowskich pieniędzy i władzy. W 2020 roku czarni celebryci ujawnili szereg antyżydowskich tropów, takich jak to, że Żydzi kontrolowali media, chcieli „wyłudzić Amerykę” i dążyli do „dominacji nad światem”.

Liczne osoby publiczne nadal lwią głowę Narodu Islamu, Louisa Farrakhana, pomimo jego powtarzających się teorii spiskowych o żydowskiej władzy i „satanistycznych” Żydach.

W zeszłym miesiącu wielebny J. Herbert Nelson, czołowy urzędnik kościoła prezbiteriańskiego, uświetnił Dzień Martina Luthera Kinga, utożsamiając obecność Izraela na spornych terytoriach z niewolnictwem i sugerując, że amerykańscy Żydzi mieli wpływ na skłonienie rządu USA do zakończenia „okupacji. ”

Ale najbardziej znaczącą z żałosnych uwag Goldberg było jej stwierdzenie, że Holokaust dotyczył „nieludzkości człowieka wobec człowieka”. Odzwierciedla to bowiem dominującą kulturę uniwersalizmu i jej niechęć do podkreślania szczegółów kultury na podstawie tego, że takie rozróżnienia są z natury uprzedzone i rasistowskie.

Zgodnie z tą doktryną, sama edukacja o Holokauście została zrelatywizowana. Programy i pomniki mające na celu edukowanie ludzi o tym cywilizacyjnym kataklizmie twierdzą, że oprócz Żydów był on wymierzony w wielu innych.

To, czego uczy nas Holokaust, mówią te materiały, to niebezpieczeństwo traktowania ludzi jako innych, „inności”, nienawiści – i tego, że każdy jest zdolny do tych wszystkich rzeczy.

Ale to mija się z celem o milę. Holokaust był wyjątkowy pod tym względem, że wyróżniał naród żydowski jako jedyny do światowej zagłady. Dlatego traktowanie Żydów różniło się od niewątpliwego prześladowania przez nazistów innych grup. Tylko Żydzi mieli zostać zmieceni z powierzchni ziemi.

Ale uniwersalizm się do tego nie przyzna z powodu głębokiej niechęci do uznania, że ​​Żydzi są w jakikolwiek sposób wyjątkowi.

Wielu Żydów diaspory podpisuje się pod myśleniem uniwersalistycznym. Wierzą również, że ich bezpieczeństwo zależy od tego, czy nie przyznają się do unikalnego zapisu cierpienia, aby uniknąć prowokowania jeszcze większej urazy z powodu ich rzekomej wyjątkowości.

W rezultacie Żydzi stanęli na czele relatywizowania, a tym samym zmniejszania Holokaustu. Chcąc dostosować się do „antyrasistowskiej” ortodoksji, twierdzą, że antysemityzm jest jednym z wielu różnych rodzajów rasizmu.

Ale antysemityzm to nie rasizm. Naziści łączyli antysemityzm z rasą na fałszywych podstawach naukowych zaczerpniętych z darwinizmu społecznego, eugeniki i mitologii pogańskiej.

W rzeczywistości były one jedynie kanalizacją złośliwych postaw wobec Żydów, które istniały od starożytności w wielu różnych gatunkach, w tym w teologii, marksistowskiej teorii społeczno-ekonomicznej i dzisiejszym antysyjonizmie.

W Sprawach Narodowych Ruth Wisse, była profesor jidysz i literatury porównawczej na Harvardzie, nakreśliła ciemną stronę edukacji o Holokauście. Głównym problemem, jak pisze, jest nauczanie, że Holokaust dotyczył w równym stopniu Żydów, jak i innych grup będących celem nazistów, takich jak Romowie, osoby niepełnosprawne, Słowianie, komuniści, Świadkowie Jehowy, homoseksualiści i inni.

Chociaż te grupy z pewnością były celem nazistów, kategorie nie są kompatybilne. Nazistowski antysemityzm był „ideologią, ruchem i strategią, która organizowała politykę wyraźnie przeciwko Żydom”.

W wyniku tego fundamentalnego błędu koncepcyjnego, pisze na przykład, US Holocaust Memorial Museum „odpolityczniło, odhistoryczniło i zuniwersalizowało proces polityczny i historyczny, aby zapobiec nauczaniu antysemityzmu lub wojny z Żydami”.

Jak zauważa, nauczanie o nienawiści w celu zapobiegania nienawiści skutkuje jedynie chęcią skierowania winy i nienawiści przeciwko „wyznaczonym obcym lub niepożądanym grupom”.

Rezultatem jest obecna epidemia antysemityzmu. Ataki na Żydów na Zachodzie osiągnęły rekordowy poziom i znacznie przewyższają ataki na jakąkolwiek inną grupę.

W rejonie Nowego Jorku doszło do serii ataków antysemickich. Na ulicy w Brooklynie w zeszłym miesiącu dwóch Żydów, jeden w bluzie IDF, nazwano brudnymi Żydami i uderzono pięścią w twarz. W zeszły weekend kierowca ciężarówki krzyknął do Żydów na Brooklynie: „Wracaj do swojego pieprzonego kraju, niech Hitler cię zabije”.

W ultraortodoksyjnej londyńskiej dzielnicy Stamford Hill miały miejsce ostatnio powtarzające się ataki na Żydów na ulicy. A nieproporcjonalna liczba wszystkich tych ataków jest dokonywana przez ludzi, którzy nie są biali.

Awanture, który stworzyła Whoopi Goldberg, jest wynikiem kultury, która teraz chce ją usunąć wraz z dowodami własnej winy.

Melanie Phillips, brytyjska dziennikarka, prezenterka i pisarka,