Tamara Łempicka była „nienasycona seksualnie, teatralna, elegancka, bystra i utalentowana”, a do tego „romansowała z każdym mężczyzną i każdą kobietą, których uznała za pięknych”. Nie brakowało też seksu grupowego w pyle kokainy i oparach alkoholu oraz romansów z prostytutkami i marynarzami. Tak jak większość kobiet tamtej epoki konsekwentnie się odmładzała, konfabulując przy okazji na temat swojego pochodzenia. Twierdziła, że urodziła się i wychowała w Warszawie, podczas gdy naprawdę przyszła na świat w 1898 r. w Moskwie. Zawsze uważała się za Polkę.

Była jednym z trojga dzieci zamożnego żydowsko-polskiego małżeństwa. Często podróżowała do Petersburga, gdzie mieszkała siostra matki wraz z mężem, zamożnym prawnikiem Maurycym Stifterem. Tam też poznała przyszłego męża Tadeusza Łempickiego.
Miłość i rewolucja

Ojcem jej wybrańca był przedstawiciel Towarzystwa Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w Petersburgu. Tadeusz ukończył prawo, nigdy jednak nie był nadmiernie pracowity. Lubił kobiety i zabawę, najwyraźniej uważał, że dżentelmen po prostu ma pieniądze, a nie musi się o nie starać. Był nieprawdopodobnie przystojny i nigdy nie narzekał na brak adoratorek.

Jego rodzina miała jednak problemy finansowe, natomiast Tamarze obiecano duży posag, co było poważnym argumentem dla pozbawionego pieniędzy Tadeusza. Dziewczyna sprawnie to wykorzystała i Stifter wystąpił w roli pośrednika. „Wyłożę karty na stół – powiedział w rozmowie z Tadeuszem. – Jesteś eleganckim mężczyzną, ale nie masz dużo pieniędzy. Mam siostrzenicę, Polkę, którą chciałbym wydać za mąż. Jeśli się z nią ożenisz, dam jej posag. W każdym razie już ją znasz”.

Tamara chciała mieć jednak pewność, że narzeczony nie zrezygnuje ze ślubu, i zaszła z nim w ciążę. W tej sytuacji Łempicki nie miał już wyjścia i musiał poślubić kochankę, aby uniknąć skandalu. Ich jedyna córka Kizette przyszła na świat we wrześniu 1916 r.

Młoda pani Łempicka nie była jednak wierną żoną i w jej życiu szybko pojawili się inni mężczyźni. Jeszcze podczas wesela poznała „oszałamiająco przystojnego dyplomatę z Syjamu”, w którego łóżku wylądowała zaraz po zakończeniu miesiąca miodowego. Bezpruderyjność Tamary przydała się po aresztowaniu męża przez bolszewików. Chcąc go ocalić, trafiła do szwedzkiego konsula, który zażądał, aby została jego kochanką, wyjaśniając, że jest to „usługa za usługę”

Calosc KLIKNIJ TUTAJ