Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku w International Poetry Press Publications (Kanada).
Zgliszcza
To dzieje się naprawdę?
A jeżeli
mam tylko takie grzeszne sny?
Ludzie zabijają zwierzęta żeby żyć,
innych, żeby…
Właśnie!
Dlaczego?
Wiem,
wykonują rozkazy,
łamiąc prawa natury.
Uszczypnięty czuję, że nie śnię.
Wokół są zgliszcza.
Skutek zawsze ma przyczynę.
Pierwsze widzę,
drugiego nie zrozumiem.
Świat traci mnie
Kiedy wczoraj
jest różnobarwne,
a dzisiaj czarno-białe,
kiedy świat traci mnie,
a ja tracę świat,
myślę…
Myślę jak mam pomóc samej sobie?
Przecież wiem,
że zawsze może wrócić kolor nadziei,
a czarno-białe smugi
wydadzą się być tylko
dusznością przeszłości.
Wszystkie wpisy Elizy
Kategorie: Uncategorized