Dwa lata temu obchodziliśmy okrągłą, setną, rocznicę śmierci Icchoka Lejba Pereca –  wybitnego pisarza żydowskiego. Zmarł on w Warszawie wiosną 1915 roku. Pozostawił tysiące czytelników, którzy przekonywali się nawzajem, że ten „zmarły gigant nie może tak po prostu umrzeć”.

Dwa lata temu obchodziliśmy okrągłą, setną, rocznicę śmierci Icchoka Lejba Pereca – wybitnego pisarza żydowskiego. Zmarł on w Warszawie wiosną 1915 roku. Pozostawił tysiące czytelników, którzy przekonywali się nawzajem, że ten „zmarły gigant nie może tak po prostu umrzeć”.
Icchok Lejb Perec urodził się 18 maja 1852 r. w Zamościu. Wiele opracowań podaje, iż rodzina Pereców miała korzenie sefardyjskie. Przodkowie Icchoka Lejba mieli przybyć z Hiszpanii na przełomie XVI i XVII w. do Zamościa na zaproszenie kanclerza Jana Zamoyskiego. Jednak wszystko wskazuje na to, że ojciec pisarza – (Icek) Judko Perec, pochodził z bogatej rodziny z Lubartowa. W akcie urodzenia przyszłego literata możemy przeczytać:

„Działo się to w Mieście Zamościu Dnia dwudziestego szóstego Maja, Tysiąc ośmset pięćdziesiątego drugiego roku, o godzinie drugiej po południu, stawił się starozakonny Judko Peretz Handlarz z miasta Lubartowa, a tu w Zamościu czasowo za paszportem bawiący, lat Dwadzieścia siedm mający, w obecności świadków starozakonnych Szyi Reynersohn Handlarza zboża lat sześćdziesiąt i Lejby Koenig

Akt urodzenia I. L. Pereca, fot. Archiwum Państwowe w Lublinie

Kramarza lat piędziesiąt ośm mających, tu w Zamościu zamieszkałych i okazał nam Dziecię płci Męzkiey, urodzone tu w Zamościu na dniu Ośmnastym bieżącego Miesiąca i roku o godzinie osmey z rana, z Małżonki jego Rywki z Lewinów lat dwadzieścia cztery mającey, któremu przy obrzezaniu nadane zostały Imiona Icek Leyba. Akt ten stawiającemu i Świadkom przeczytany i przez Oyca wraz z Świadkami podpisany został”.

Calosc TUTAJ