.Przyslal Matias Czarek
Cyla i Szymon pobrali się w 1936 r. i mieszkali w polskim mieście Lwowie, który jest dziś częścią Ukrainy. W 1941 roku do miasta przybyli naziści, a Lwów stał się żydowskim gettem Lemberg.
W październiku 1941 r. Wiesenthalów wysłano do małego obozu pracy, gdzie pracowali przez rok. Para wiedziała jednak, że ich deportacja do obozu zagłady była nieunikniona.
Szymon wykorzystał swoją pracę w obozowym sklepie kolejowym, aby uzyskać mapy skrzyżowań kolejowych i przekazać je w zamian za uratowanie żony. Armia Krajowa przemyciła ją z obozu na początku 1943 r. i zapewniła jej fałszywą tożsamość chrześcijańską. Cyla znalazła schronienie w Lublinie.
W czerwcu 1943 r. Gestapo aresztowało podejrzane kobiety, więc Cyla wróciła do Lemberg, by znaleźć Szymona. Po dwóch dniach ukrywania się w szatni na dworcu kolejowym nawiązała z nim krótki kontakt. Szymon załatwil schronienie dla Cyli w Warszawie. W wyniku wojennych zawirować oboje byli przekonani, że to drugie nie żyje.
Kiedy obóz Szymona został wyzwolony w maju 1945 r., skontaktował się z Czerwonym Krzyżem, który potwierdził, że jego żona nie żyje. Jednak to nie była prawda.
Cyla została schwytana w Warszawie i wysłana do obozu, a Brytyjczycy uwolnili ją na miesiąc przed tym, jak Amerykanie uratowali Simona.
Parze, po wielu komplikacjach udało się spotkać w Krakowie. Nie tracili czasu na nadrobienie zaległości – ich córka urodziła się dziewięć miesięcy po ich pojednaniu.
Kategorie: Ciekawe artykuly, wspomnienia
