Każdy, kto powie „tak” dla zatrzymania wojny teraz, niezależnie od tego, czy będzie to Netanjahu, czy Gantz, w przenośni napluje w twarz żołnierzom i ich rodzinom, którzy wiele poświęcili dla państwa, i nie ma moralnego mandatu, by to zrobić.

Kiedy premier mówi „nie” prezydentowi USA, który żąda od niego zgody na kilkumiesięczne zawieszenie broni, skutecznie zatrzymując wojnę, i kiedy premier nalega (przynajmniej na razie), aby zawieszenie broni nie trwało dłużej niż sześć tygodni – reprezentuje przytłaczającą większość obywateli Izraela, prawie nas wszystkich.

Kiedy Joe Biden „traci panowanie nad sobą” i w konsekwencji używa wulgaryzmów wobec Benjamina Netanjahu, skutecznie oczernia większość obywateli Izraela – tych, którzy nie chcą, aby ta wojna zakończyła się bez miażdżącej porażki Hamasu (nie tylko militarnej), w tym w Rafah i centrum Strefy Gazy. Nie chcą też, by wojna zakończyła się bez powrotu jeńców – wszystkich. W tym przypadku stanowisko Netanjahu jest trafne; ma absolutną rację i nie jest jedyny. Minister Gadi Eizenkot i Benny Gantz całkowicie się z nim zgadzają.

Nawet gdy Netanjahu mówi „nie” państwu palestyńskiemu, reprezentuje stanowisko większości obywateli Izraela, którzy dokładnie rozumieją, kim jest dla nas nowy partner Amerykanów: podmiotem państwowym, którego mieszkańcy popieraliby terror niezależnie od jego przywództwa; popierają naszą masakrę i chcą naszego zniszczenia i eliminacji. Z takimi ludźmi nie można zawierać żadnych porozumień, ani tymczasowych, ani trwałych, zwłaszcza jeśli chodzi o Judeę i Samarię – centralną część naszej narodowej i historycznej tożsamości i ojczyzny, regiony, w których pół miliona Żydów już żyje w nieodwracalnej rzeczywistości osadniczej.

Prezydent Biden jest przyjacielem. Niektórzy urzędnicy jego administracji, w tym sekretarz stanu Blinken, są mniej przyjaźni. Prezydent ma wewnętrzne ograniczenia polityczne w USA, wobec postępowego skrzydła swojej partii i muzułmańskich wyborców. Wpłynęło to na jego postawę wobec Izraela.

Czy powinniśmy brać pod uwagę wewnętrzne problemy Bidena? Odpowiedź tkwi w samym pytaniu: Izrael już bierze to pod uwagę, podejmując całkowicie irracjonalną decyzję o przekazaniu pomocy humanitarnej, żywności i paliwa do Strefy Gazy

Zrobił to, mimo że przedłuża to wojnę, zwiększa wytrzymałość militarną Hamasu, stwarza poważniejsze i bardziej znaczące ryzyko dla naszych żołnierzy, zmniejsza presję na uwolnienie jeńców i umożliwia dalszy wpływ Hamasu na ludność Strefy Gazy poprzez dystrybucję pomocy.

Izrael postąpił w ten sposób, ponieważ potrzebuje międzynarodowego wsparcia, które zapewnia mu administracja Bidena, a także dlatego, że nie może działać sam – nawet w kwestii amunicji, którą będzie musiał zająć się po wojnie, formułując nową politykę wobec swojego wielkiego przyjaciela USA w zakresie niezależnej produkcji broni i pozyskiwania uzbrojenia z dodatkowych źródeł.

Jeśli chodzi o kontynuowanie wojny i osiągnięcie absolutnego zwycięstwa, powiedzenie „nie” Stanom Zjednoczonym jest nie tylko słuszne, ale wręcz konieczne. Każdy, kto powie „tak”, niezależnie od tego, czy będzie to Netanjahu, czy Gantz, w przenośni napluje w twarz żołnierzom i ich rodzinom, którzy wiele poświęcili dla państwa, i nie ma moralnego mandatu, by to zrobić.

Powiedzenie „nie” zatrzymaniu wojny reprezentuje prawie nas wszystkich. Golda Meir nalegała na kontynuowanie okrążania Trzeciej Armii w wojnie Jom Kippur; Menachem Begin przeciwstawił się USA i zlikwidował reaktor w Iraku lub zaanektował Wzgórza Golan; kolejne izraelskie rządy kontynuowały budowę w Jerozolimie. We wszystkich przypadkach przywódcy Izraela powiedzieli „nie” USA i „pozostali przy życiu”. Sondaże obecnie rzeczywiście pokazują, że Netanjahu stracił poparcie polityczne większości obywateli Izraela, ale jego „nie” dla Amerykanów w kwestii zatrzymania wojny reprezentuje prawie nas wszystkich.

Trzeba powiedzieć „nie” Bidenowi