Magdalena Semczyszyn
Instytut Pamięci Narodowej, Szczecin
MIEJSCA ZWIĄZANEZ DZIAŁALNOŚCIĄ ŻYDÓW W MIEŚCIE W LATACH 1945-1950
Historycy uogólniając pewne tendencje wskazują, że powojenne losyŻydów w Polsce toczyły się etapami. Najbardziej czytelny znak stanowi rok1968. Pewnym odniesieniem jest także rok 1948, w którym powstało państwoIzrael, czy też październikowy przełom 1956 r. W perspektywie szczecińskiejrównież możemy wyróżnić umowne cezury, związane z obecnością ludnościżydowskiej w przestrzeni miasta. Pierwszą z nich stanowią lata 1945–1950: i utrzymany w tonie ówczesnej propagandy – w pewnymsensie oddaje ducha tego okresu i specyficznych nadziei, które polityczni działacze żydowscy wiązali ze Szczecinem, niezależnie od tego, czy myśleli o nimw kategoriach tymczasowych, czy też dłuższej perspektywy. Z punktu widzenia edukacji historycznej, pierwsze lata powojennestwarzają także pretekst do opowiedzenia o relacjach polsko-żydowskich, którena tzw. Ziemiach Odzyskanych wyróżniały się pewną specyfiką.* * *
Powojenni osadnicy żydowscy w większości trafili do Szczecina jako tzw.repatrianci z terenów ZSRR. Ich masowe przybycie przypada głównie na mie-siące wiosenne: kwiecień, maj i czerwiec 1946 r. Ponadto orientacyjnie szaco-wano obecność około pięciuset do siedmiuset Żydów, którzy pod zmienionyminazwiskami przetrwali wojnę w Szczecinie lub też pojawili się w jego granicachtuż po jej zakończeniu. W miarę przybywania kolejnych pociągów ze wschodu,statystyka ludności żydowskiej ulegała ciągłym wahaniom, a różnice pomię-dzy poszczególnymi miesiącami liczono w tysiącach. Punktem kulminacyjnymbył niewątpliwie czerwiec 1946 r., kiedy w Szczecinie odnotowano obecność30 951 Żydów (42 proc. ogółu mieszkańców). Migracje i głównie emigracjana zachód spowodowały, że liczba ludności żydowskiej malała, stabilizując siędopiero w drugiej połowie 1947 r. na poziomie 6–7 tys. osób
Wiecej w ponizszym linku
Kategorie: Ciekawe artykuly, Polityka
