Nadeslalo Cafe Bodo II RP
ZUZANNA GINCZANKA. WIERSZE ZEBRANE
Opracowanie: Izolda Kiec
Pierwsza edycja poezji zebranych Ginczanki obejmuje całość zachowanej spuścizny literackiej Autorki, w tym niepublikowane dotąd juwenilia z początku lat trzydziestych ubiegłego wieku, pochodzące z gimnazjalnego równieńskiego pisma “Echa Szkolne”. Uzupełnieniem tomu są wiersze o Ginczance, wśród nich pełna prezentacja cyklu Józefa Łobodowskiego Pamięci Sulamity (1987).
“Centaury przecwałowały. Idę ich śladem.
Odgaduję, którędy mknęły ich kopyta.
Gwiazdy ponad Wołyniem są mgliste i blade.
Dlaczego jest im tak smutno – nie pytaj.
Te zwrotki na grób bezimienny kładę,
noc od Wołynia odchodzi.
Już znowu świta”.
(J. Łobodowski, O Centaurach)
Zuzanna Ginczanka (1917-1944) – legenda warszawskiej cyganerii dwudziestolecia międzywojennego; poetka żydowskiego pochodzenia, wychowana w Równem Wołyńskim, od połowy lat trzydziestych związana z artystycznym środowiskiem stolicy: podopieczna Tuwima, uczestniczka spotkań kompanii Gombrowicza; autorka tomiku “O Centaurach” i satyr zamieszczanych w “Szpilkach”. W czasie drugiej wojny światowej zmuszona do ucieczki przed prześladowcami, zadenuncjowana przez sąsiadów – zginęła rozstrzelana w Krakowie.
“Ścierają się rym o rym ostrzone wiersze ze szczękiem
– nie ufaj ścisłym rozmysłom, by żaden cię nie opętał,
– nie ufaj palcom jak ślepcy,
ni oczom jak sowy bezrękie –
oto głoszę namiętność i mądrość
ciasno w pasie zrośnięte
jak centaur. – ”
(Z. Ginczanka, O Centaurach)
NOWA KSIĄŻKA OFICYNY POGRANICZE JUŻ WKRÓTCE!
http://pogranicze.sejny.pl/nowa_ksiazka_oficyny_pogranicze_…
Kategorie: Uncategorized
