Konferencja Katowicka, hebr. ועידת קטוביץ, niem. Kattowitz Konferenz − odbyte w dniach od 6 do 11 listopada 1884 wKatowicach zebranie delegatów Ruchu Miłośników Syjonu – Chowewej Syjon, na którym podjęto decyzje o założeniu nowych osad żydowskich w Palestynie.

Uczestnicy konferencji w Katowicach. Piąty od lewej siedzi Leon Pinsker, szósty Samuel Mohylewer.

Członkowie Ruchu Miłośników Syjonu nieprzypadkowo wybrali Katowice na miejsce konferencji. Miasto znajdowało się w pobliżu granicy rosyjskiej. Żydowscy liderzy o poglądach syjonistycznych z terenu zaboru rosyjskiego mogli bezpiecznie przybyć do pruskich wówczas Katowic. Najliczniej reprezentowane były społeczności z Warszawy i Białegostoku, chociaż nie zabrakło też gości z Francji, Wielkiej Brytanii, Rumunii i Palestyny. Na Konferencji Katowickiej zebrało się 32 delegatów, w tym 22 z Rosji, po jednym z Francji i Rumunii, dwóch z Anglii, sześciu z Niemiec. W czasie obrad wybrano komitet główny (Samuel Mohylewer – przewodniczący, Leon Pinsker – prezes), którego celem była promocja idei syjonistycznej, a także przygotowano plany założenia nowych osiedli na terenie Palestyny^[1]. Postanowiono wesprzeć finansowo osadników. Na ten cel wyasygnowano 10 tys. franków i 2 tys. rubli^[2]. Sekretarzem Pinskera był Mojżesz Leib Lilienblum.

Calosc KLIKNIJ TUTAJ