Jarek

Wiersze, piosenki i opowiadania zbieram od czasów szkolnych. Wyszperane z najbardziej zapomnianych zakamarków opuszczonych strychów oraz zakurzonych bibliotecznych półek, znalezione przypadkowo w starych czasopismach i książkach… Wpisywane mozolnie do zeszytów aż do 1996 roku, kiedy to postanowiłem “wrzucić” je do Internetu. Tak powstała strona “Listów z krainy snów…” (www.wiersze.co). Niech ponownie ożyją i będą źródłem nadziei i siły dla innych…

Wiersz na dzisiejszy wieczór… – “Uchodźcy”

Dziś jeden z moich ulubionych utworów – piękny wiersz “Uchodźcy” Mieczysława Brauna. Autor był polskim poetą i adwokatem żydowskiego pochodzenia; urodzony w 1902 r. w Łodzi, zmarł w wieku zaledwie 40 lat w getcie warszawskim w 1941 lub 1942 roku. Ciekawostka: w 1920 r., po zdaniu do ostatniej klasy gimnazjum, Mieczysław Braun wstąpił do wojska polskiego i w lipcu tegoż roku wyjechał na front pod Warszawę. W szeregach 31 Pułku Strzelców Kaniowskich oraz 2 Pułku Piechoty Brygady Syberyjskiej uczestniczył w walkach pod Radzyminem, Pułtuskiem, Nasielskiem, Makowem Mazowieckim, Borkiem. 19 sierpnia został ciężko ranny. Uratował go wówczas przed śmiercią, wynosząc z pola walki, jego rówieśnik, jak on gimnazjalista łódzki Jerzy Szarski, znany później w literaturze pod przybranym nazwiskiem Zawieyskiego.

Poniższy wiersz “Uchodźcy” ukazał się drukiem w 1939 roku na łamach czasopisma “Nasz Przegląd” (nr 85).

Motto:

“Wer reitet so spat durch Nacht und Wind?

Das ist der Vater mit semem Kind.”

Goethe, Król Olch

Kto skrada się nocą wśród wrzasków i drwin?

To ojciec i przy nim maleńki syn.

– “Ojcze, już zmęczył mnie szybki krok!

Dokąd idziemy za miasto w mrok?”

– “Synku, niedługo droga ma trwać,

Znów do łóżeczka położę cię spać…”

– “Czemu nam grożą? czemu z nas drwią?

Ojcze, masz czoło zbroczone krwią!”

– “Synku, twój ojciec zranił się sam…

Ludzie nic złego nie zrobią nam…”

-“Słyszysz? tam krzyczą: “Przeklęty Żyd!”

“Synku, to tylko wichrów zgrzyt…”

– “Goni nas, goni łańcuchów brzęk!”

– “Przyjdzie jutrzenka i minie lęk…”

– “Ojcze, w ciemnościach świetlisty znak,

Czy to ojczyzna, której nam brak?”

– “Nie! to są światła więziennych wrót,

I od nich wieje straszliwy chłód.

Dla przepędzonych nocą za próg

Noc będzie szukać bezpiecznych dróg…”

I przed oczami odwiecznych gwiazd

Poszli wygnańcy z rodzinnych gniazd.

I długo patrzała za nimi w ślad

Stara historia tysięcy lat.

“Nasz Przegląd” nr 85, 1939 r.

Drobnym drukiem…

Cóż, ponieważ jestem “nowy” na blogu „Reunion69” (choć śmiesznie to brzmi w ustach czterdziestokilkuletniego faceta :-), to wypada zacząć od przedstawienia się…. W większości składam się ze zwykłej wody. Co do zaś pozostałej, suchej masy (powtarzam: “suchej”, a nie “ciemnej” – jak mam nadzieję :-), to czuję się trochę, jak “kobieta pracująca” z 40-latka. W swoim życiu rabotałem m.in. na farmie krów w Holandii, malowałem domy w Szwecji, a w Polsce – pakowałem mleko w mleczarni (w Krynicy), zajmowałem się ogrodnictwem (w Mysiadle; kolce na krzakach z bakłażanami pamiętam do dzisiaj) oraz wypiekałem chleb w piekarni (to w Warszawie; BTW nie jedzcie gorącego chleba prosto z pieca, bo dostaniecie…). Ale zostawmy “prace dorywcze”, potrzebne młodemu człowiekowi na zdobycie środków niezbędnych do przeżycia w szkole i na studiach (czyli na w.. ś… i k…). W swoim obecnym, “szarym” życiu jestem lekarzem, nauczycielem akademickim, dziennikarzem, webmasterem… Po studiach pracowałem w Klinice Neurologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, później w II Zakładzie Radiologii Klinicznej Centralnego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha w Warszawie. Aktualnie pełnię obowiązki redaktora naczelnego w portalu dla lekarzy Esculap.com, wykładam oraz piszę w czasopismach dla lekarzy. Aby odpocząć od analizowania najnowszych technik leczenia hemoroidów oraz nie dostać prezentu od Pana Alzheimera, mam kilka zainteresowań pozamedycznych. Uwielbiam czytać (książki i stare gazety), podziwiać (podróżując – niezwykłe dzieła natury i człowieka), kolekcjonować (np. stare fotografie), poznawać (naszą historię – oglądając filmy dokumentalne i słuchając mądrych ludzi). Szczególną moją pasją jest zbieranie pięknych wierszy, piosenek i fragmentów prozy (www.wiersze.co) oraz działania na rzecz zachowania pamięci nt. wydarzeń na Kresach Wschodnich II RP (www.nawolyniu.pl). Współpracuję z różnymi placówkami muzealnymi, m.in. Muzeum Nauki Techniki w Warszawie, Muzeum Polin, Muzeum Ziemi Sądeckiej w Nowym Sączu. Ponadto, aby nie zardzewieć do końca, biegam i pływam (startuję w biegach długodystansowych, np. w Biegu Konstytucji 3 Maja, Biegu Powstania Warszawskiego, Biegu Rotmistrza Pileckiego, Biegu Niepodległości i in.). No dobra, wystarczy tego panegiryku, bo już widzę pierwsze oznaki znużenia… Kończę ulubionym cytatem prof. Tadeusza Kotarbińskiego (1886–1981): “Rób coś, kochaj kogoś i nie bądź gałganem”.

Miłych snów

Jarek

Listy z krainy snów… http://www.wiersze.co