Jarek

Dziś Krzysztof Kamil Baczyński (1921-1944) – polski poeta czasu wojny, podchorąży, żołnierz Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów… Jego “Elegia o chłopcu polskim” jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej poruszających utworów poświęconych II wojnie światowej… Tym razem wybrałem jednak inny, mniej znany wiersz Baczyńskiego – “Morze wracające”, zilustrowany obrazem mojego ulubionego, rosyjskiego malarza pochodzenia ormiańskiego – Iwana Ajwazowskiego (1817-1900).

Ciekawostka: Krzysztof Kamil Baczyński był synem Stanisława Baczyńskiego, żołnierza Legionów Polskich, oficera wywiadu WP, pisarza i krytyka literackiego oraz Stefanii z domu Zieleńczyk, nauczycielki i autorki podręczników szkolnych, katoliczki pochodzącej z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Gdy zginął w Powstaniu Warszawskim miał zaledwie 23 lata… Pozostawił po sobie ponad 500 wierszy, kilkanaście poematów i ok. 20 opowiadań. Jego utwory były śpiewane m.in. przez Ewę Demarczyk (“Wiersze wojenne”, “Deszcze”, “Na moście w Avignon”), Janusza Radka, Michała Bajora, Grzegorza Turnaua, zespół Lao Che (“Godzina W”) i Ankh. Fragment jego wiersza “Historia” posłużył za tytuł filmu “Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni”. 

Morze wracające – Krzysztof Kamil Baczyński

Pamiętasz? Było kiedyś morze
szkliste w falistych linii łukach,
morze, którego cieni można
w obrazach szklanych dni poszukać…

Morze czasami wzbierające
roznosem huku na poszumach,
szelestem w dali zamykanym
na stoodległych morskich tumach.

Morze płaczące świstem deszczu
I perłopławiem pianorodne,
dalekie, ciche, smutne głębią
jak moje oczy twoich głodne.

Morze przebite nocą w gwiazdy
powraca czasem cicho, jaśnie,
morze potęgi i miłości,
które w twych oczach cicho gaśnie.

PS. Obraz powyżej to „Księżycowa noc na Capri” Iwana Ajwazowskiego z 1841 roku.

Miłych snów…

Jarek

Listy z krainy snów… http://www.wiersze.co